A’
t 5 e t e e n Willielmi auxilio plures assultus faceret. Tribus ante mortem annis, jam canis sparsus caput Jerosolynum contendit pro peccatorum alleviamentb. Regressus mundanis involucris renunciavit nnem vitae quietus à negotiia Christiana sollicitudine operiens. Filius ejus Robertus fuit, etc. Rex Willielmus trans mare nunquam otio6us, Cenotnaanico solo penè exterminium indixit, ducta expeditione illue de Anglis qui sicut fàrilè in solo suo potuerunt opprimi ita in alieno seroper apparuerunt invicti. Apud Dolum castellum transmarinae Brittanniae, dum neacto qua simultate irritatus, manum illuc militarem duxisset innumeros ex suis desideravit. Philippum Regem («) Francorum cujus amitae filiam uxorem duserat., semper infidum habuit quod scilicet ille tantam gloriam yiro invideret, quem et patris sui et suum hominem esse constaret. Sed Willielmua nihilo seciùs ejus conatibus improbè obviabat, quamvis primogenitus filius ejus Robertus fatuo consilio contra patrem illi assisteret (b). Unde contigit ut in quodam assultu apud Gibboracum filius patri resultans, eo vulnerato pquum ipsius confoderet ; Wiilielmus médius filiorum saucius abiret, multi ex regiis caderent. Carterùm totâ via ita fortunatus fuit, ut extene et remotae gentes nihil magis quàm nomen ejus timerent. Provinciales adeô nutu suo substraverat ut sine ulla contradietione primus censum (c) omnium eapitum ageret omnium praediorum redditus in tota Anglia notitiae sua ? per scriptum adjiceret, omnes liberos homines cujuscunque essent, >uae fidelitati sacramento adigeret. Solus ejus majestatem concutiebat Çnuto Rex Danorum qui et affinitate Roberti Frisonis et suapte potentiâ in immensum extollebatur, rumore in populos sato quod Angliam invaderet [s mille et eo ampliùs navium in Angliam parat auxilio erat ci socer Rol>ertus Friso sexcentarum navium dominus. Sed duobus penè annis venti idversitate coërcitus voluntatem mutavit Rex igitur Danorum, ut dixi, «lus erat obstaculum ne Willielmus continuatâ feriaretur Isetitiâ cujus espeetu tantam nuiltitudincm stipendiariorum conducebat milituro ex omni ]uae citra montes est provincia, ut rum copia regnum gravaret. Sed ipse )ro magnanimitate sua dispendiuin expensartim non sentions, etiam Hugoiem Magnum Regis Francorum tratrem, cum illius commilitio inter miitares numéros sibi serviturum redegerat. Animabat et excitabat ipse virutem suam propter Roberti Wiscardi memoriam pronuncians pudendum, i illi fortituditie cederet, (|iiem nobilitate pneiret. Siquidem Robertus mehocri^ parentela in Nonrtannia ortus, quse nec liumi reperet nec altiim juid tumcret, paucis ante adventtim Willielmi in Angliam annis cum luindecim militibus abierat Apuliam penuriam necessariorum gentis illius gnava stipendiis correcturus. Nec multi fluxepunt anni quod stupendo )ei munere totam terram in potestatem aceepit. Nam ubi viribus destituewtur ingenio calleltat oppida primo, mox mitâtes sua ? ditioni associans. |a ergo profecit ut se Ducem Apuliae et Calabriae fratrem Rirhardum nncipem Capuae, alterum Rogerum Comitem Sicilise faceret, etc. Quia Hildebrandi mentio se ingessit, de eo dicam qu» non frivolo auditu »usi sed séria relatione ejus audivi qui se illa ex ore Hugonis Abbatis Juniaeensis audisse juraret In Gallia vice Pape prcesederat Concilio •iqiie plures Episcopi, olim per Simoniam in Keelesias introducti, degralati potionbus locum dedere. Unus erat, quem suspicio istius apostasia- inimulabat sed nullis tesubus argui, nulus argumentis coufutari poterat "en mm putares constrictum maxime, more anguis lubrici elapsum miawris ; ita dicendi arte callebat, ut omnes ehuleret. Tune Archidiaconus • Cesset hominis eloquium Dicat iste Gloria Patri et Filio et Spiritui toncto quod si expressè et sine titubantia dixerit constabit apud me, un j Rogerum Hovedenum R« Angl. Willduiu» lMu.||um Ilclulti ̃ Comiti, quod ltol nornitbatur < ymAm ob»» !»» diiitur, dowc ïranroruia Rex Philippus illum inde fugarrot. (*. Al. conatibus ejus ai<uteret. (y <>n«ual« Guillrlmi I leKi» Angl T»bulz 14c»nrs hos memoraôt A~fnyxu Cunst°n-. < l I 1 t
1
r bÎ | r r ri c t s r r Cl 1 : I a s< r <] P li tl si d n q ’I ~F n h n p h ; C ili é E si, ’I’ · ra « » EX WILLIELMI MALMESBUR. LIBRO III. 187 linensù. Comes de ileUent, itbcricus r,,me>, Hu-a de Grentemaisnil. Henricus de Percreî, Robertus de ÇutUfort, Rogeriut de £ur. Ru/iardm VenaV.f Radulfiu Limeti, ITUlielmui Bon va Un, ITUlielmm filiut O,rbucUm C.niffridm de »«-«“«, Cotffridu, de Wircr C.islebertus de Gant, Culelxrius Butli, Oibernut filius Richardi, etc. M- »015. fag. lOfi. P<ig. IOT. />«*. 108. Aaij
