ad sui complacenciam, et ad se duci jubebat ac faciebat, pro sua mala delectacione complenda.
Item, deposuit se dici audivisse a dicto Egidio de Sillé, qui huic testi et dicto Corrillaut, alias Poictou, dixit quod bene acciderat dicto Egidio de Rays et sibi super hoc, quod ipse de Sillé abstulisse et removisse dicebat a quadam turri existente prope butum aule in fortalicio de Machecolio, unde sibi dixit dictus de Sillé se extraxisse et amovisse a dicta turri ossamenta quadraginta puerorum vel circa, et hoc bene per quindecim dies vel tres ebdomadas antequam dictum fortalicium de Machecolio caperetur per dictum dominum de Suza et dominum de Loheac, quod dixit fuisse captum nunc sunt duo anni preteriti : quodque dictus de Sillé idem testi dixit, per hec verba vulgaria, seu consimilia in effectu : N’estoit pas Messire Rogier de Briqueville bien traistre, qui nous fasoit regarder, Robin et moy, à la dame de Jarville et Thomin d’Aragain, par une fante, quant nous oustions lesdiz ossemens, et savoit bien tout ce fait.
Item, quod dictus de Sillé dixit huic testi et dicto Corrillaut, alias Poictou, quod ipse de Sillé combusserat ossamenta predicta, que omnia, ut asserit iste testis, fuerant et erant de tempore dicti de Sillé et de Briqueville, qui regebant secreta dicti Egidii de Rays, rei, et antequam illud secretum detegeretur istis, duobus, videlicet Henrieto, testi loquenti, et Corrillaut, alias Poictou.
Item, deposuit quod, quando dictus Egidius, reus, diligebat aliquos ex pueris de sua capella et alios suo appetitui complacencia non reperiebat, tunc ipse cum eis de dicta capella luxuriabatur, more superius expressato ; non tamen aliquem interficiebat ex ipsis nec interfici faciebat, quia negocium custodiebant secretum.
Interrogatus cum quibus pueris de dicta capella dicebatur commisceri, respondit quod cum Perrineto, filio magistri Johannis Briencii, commorantis Nannetis, et aliis de quorum nominibus minime recordatur, quodque Perrinetus erat dicti Egidii, rei, mignonetus, sibique inter ceteros predilectus.
Item, deposuit et dixit quod dictus dominus Eustachius Blanchet, presbyter, de quo superius est locutum, adivit partes Ytalie, quesiturus magistrum Franciscum Prelati, et eum fecit accedere ad dictum Egidium de Rays, de ipsius mandato, pro utendo arte alkemie et pro demonibus invocando. A quo dici audivit talia verba, galice videlicet qu’il ferait venir maistre Aliborun, id est dyabolum. Preterea dixit se audivisse dici a dicto domino Eustachio quod dictus magister Franciscus Prelati faceret dyabolum accedere et apparere pro uno poto vini.
Item, deposuit quod, in presencia dictorum Egidii de Rays, domini
