ponto natantes. At ego referendis laudibus tuis exiguus ingenio, et adhibendis sacrificiis tenuis patrimonio ; nec mihi vocis ubertas, ad dicenda quæ de tua majestate sentio sufficit ; nec ora mille, linguæque totidem, vel indefessi sermonis æterna series. Ergò, quod solum potest, religiosus quidem, sed pauper alioquin, efficere, curabo divinos tuos vultus, numenque sanctissimum, intra pectoris mei secreta conditum perpetuò custodiens, imaginabor.
Ad istum modum deprecato summo numine, complexus Mithram sacerdotem, et meum jàm parentem, colloque ejus multis osculis inhærens, veniam postulabam ; quòd eum, condignè tantis beneficiis, remunerari nequirem. Diù denique gratiarum gerendarum sermone prolixo commoratus, tandem digredior ; et recta, patrium larem revisurus meum post aliquam multum temporis, contendo ; paucisque post diebus Deæ potentis instinctu, raptim constrictis sarcinulis, nave conscensa, Romam versus
