de penetrali fontem petitum spondeo libat. Rebus jàm rite consummatis, inchoatæ lucis salutationibus, religiosi primam nuntiantes horam, perstrepunt.
Et ecce superveniunt de patria, quos ibi reliqueram famulos ; cùm me Fotis malis incapistrasset erroribus. Cognatis scilicet famulos meos, necnon et equum quoque illum meum reducentibus, quem diversè distractum notæ dorsualis agnitione recuperaverant : quare solertiam somni tùm mirabar vel maximè ; quòd præter congruentiam lucrosæ pollicitationis, argumento servi Candidi, equum reddidisset colore candidum.
Quo facto idem sollicitus, sedulum colendi frequentabam ministerium, spe futuri beneficiis præsentibus pignerata. Nec minùs indies mihi magis magisque accipiendorum sacrorum cupido gliscebat, summisque precibus primarium sacerdotem sæpissimè conveneram, petens, ut me noctis arcanæ
