ore, quàm purissimè purificatam, Deæ nuncupavit, dedicavitque. Hujus alvei felicis nitens carbasus, littore votum ingestans progerebat. Ecce litteræ votum instaurabant, de novi commeatus prospera navigatione. Jàm malus insurgit, pinus rutunda, splendore sublimis, insigni carchesio conspicua ; et puppis, intorta chenisco, bracteis aureis vestita, fulgebat ; omnisque prorsus carina citro limpido perpolita, florebat.
Tunc cuncti populi, tàm religiosi quàm profani, vannos onustas aromatis et hujuscemodi suppliciis certatim congerunt : et insuper fluctus libant intritum lacte confectum, donec muneribus largis, et devotionibus faustis completa navis, absoluta strophiis anchoralibus, peculiari serenoque flatu, pelago redderetur. Quæ postquam cursus spatio prospectum sui nobis incertat, sacrorum geruli, sumptis rursùm, quæ quisque detulerant, alacres ad fanum reditum capessunt similis ritu pompæ decori.
Ac cum ad ipsum jàm templum pervenimus ; sacerdos maximus, quique divinas effigies progerebant, et qui venerandis penetralibus pridem fuerant initiati, intrà
