subministravit. Ficta namque manûs suæ debilitate, sic crudelissimum juvenem compellat : Fruere exitio totius nostræ familiæ, et sanguine trium fratrum insatiabilem tuam crudelitatem pasce, et de prostratis tuis civibus gloriosè triumpha ; dùm scias, licet privato suis possessionibus paupere, fines usque et usque proterminaveris, habiturum te tamen vicinum aliquem. Nàm hæc etiam dextra, quæ tuum prorsus amputasset caput, iniquitati fati contusa, decidit.
Quo sermone alioquin exasperatus furiosus latro, rapto gladio, sua miserrimum juvenem manu perempturus, invadit avidus. Nec tamen sui molliorem provocaverat, quippè insperatò, et longè contra ejus opinionem resistens juvenis, complexu fortissimo arripuit ejus dexteram : magnoque nisu, ferro vibrato, multis et crebris ictibus impuram elidit divitis animam ; et, ut accurrentium etiam familiarium manu se liberaret, confestim adhuc inimici sanguine delibuto mucrone, gulam sibi prorsus execuit. Hæc erant, quæ prodigiosa præsagiverant ostenta : hæc, quæ miserrimo domino fuerant nuntiata.
Nec ullum verbum, ac nec tacitum quidem fletum, tot malis circumventus senex, quivit emittere ; sed arrepto ferro, quo
