Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, II.djvu/224

inimicum ejus violentia sulphuris periturum. Nec suadela mea, sed ipsius rei necessitate lenitus, quippe jàm semivivum, illum in proximum deportat angiportum. Tunc uxorem ejus tacitè suasi, ac denique persuasi, secederet paululùm, atque ultra limen tabernæ ad quampiam tantisper familiarem sibi mulierem : quoad spatio fervens mariti sedaretur animus : qui tanto calore, tantaque rabie perculsus, non eram dubius, aliquid etiam de se suaque conjuge tristius profectò cogitaret aliud. Contubernalis epularum tædio fugatus, larem reveni meum. Hæc recensente pistore, jamdudùm procax et temeraria mulier, verbis execrantibus fullonis illius detestabatur uxorem : illam perfidam, illam impudicam, denique universi sexus grande dedecus : quæ suo pudore postposito, torique genialis calcato fœdere, larem mariti lupanari maculasset infamia : jàmque perdita nuptæ dignitate, prostitutæ sibi notam adsciverit. Addebat, et tales oportere vivas exuri feminas.