Page:Alfred Vacant - Dictionnaire de théologie catholique, 1908, Tome 8.1.djvu/128

Cette page n’a pas encore été corrigée

ITALIE. PUBLICATIONS CATllOLIQl T.S, Kl’OUt K a >TI AI l’Oit INE 238

saint Athanase, de saint Paulin de N’oie, etc., etc. Il découvrit aussi des œuvres de Théodore de Mopsueste, de Photius et d’autres auteurs byzantins. Parmi ses très nombreux ouvrages, nous citerons ici : Classicorum auctorume valicanis codicibus edilonim lio, 10 in-S°. Rome. 1828-1838 ; Scriptorum teterum nova collectioe vaticanis codicibus édita, 10 in s-, Rome, 1830-1838 ; Spicilegium romanum, 10 In-8 », Home. 1839-1844 ; Nova Patrum bibliotheca, 8 in-4°, Rome. 1852-1853, 1871, 1888. Louis Vincenzi, professeur d’hébreu à la Sapience de Rome, In S. Greijorii S’ysseni et Origenis scripta et doctrinam nova de/ensio, 5 in-1°. Rome. 1865, 1869. Paul Savi. harnabite, /)<//< scoperte c dei progressi realizzali nelV antica Letteralura cristiana durante iultimo decennio, in- 1°. Sienne. 1893. F. Ruggieii, Storia dei sanli Padrie deti antica Letteralura delta Chiesa, in-8°, Rome et Florence, 1827. Manucci Ubaldo, Isliluzioni die Patrologia ad usa dette scuole teologiche, 2 in-8°, Rome. 1914. l.e 15 centenaire de la mort de saint Jérôme a occasionné l’apparition des Miscellanea Geronimiana, Rome. 1920, d’un Florilegium Hieronijmianum. Turin, 1920, des Con/crenze Geronimiane, faites à Rome par les cardinaux.Mercier et Gasquet, Rome, 1921. enfin d’un travail intitulé S. Girolamo e l’cncyclica Spiritus Paraclitus dei S. Pontefice Benedetlo XV sulla sacra Scrittura, Rome, s. d. (1921). Mentionnons encore la Bibliotheca Casinensis, qui reproduit d’après les manuscrits du Mont-Cassin des œuvres d’écrivains ecclésiastiques, et les autres publications des bénédictins de cette célèbre abbaye.

Théologie dogmatique et polémique.

 Muzzarelli,

S. J., Confulazione dei contralto sociale di Rousseau, 2 in-8°, Foligno, 1794 ; Venise, 1818, 1828. Tassoni, auditeur de Rote, La religione dimostratae di/esa, 5 in-8°, Rome, 1800. Bernard délia Torre, Napolitain. / candleri degli increduli, in-8°, Rome, 1779 ; Verità délia religione cristiana, in-8°, Rome, 1822. Louis-Marie Barthélémy Ferrari, barnabite de Milan, Venta délia religione cristianae nécessita délia rivelazione, in-8°, Milan, 1819. Clément Biaggi, de Crémone, bénédictin, traduisit en italien le Dictionnaire théologique de Bergier. Beaucoup d’autres auteur ; écrivirent pour défendre l’autorité suprême du souverain pontife. Septime Costanzi, Opuscula ad revocandos ail talholicam Ecclesiam dissidentes, 3 in-8°, Rome, Ange Marcelli, augustinien, Inslilutiones theologicæ, 7 in-4°, Foligno, 1847-1851. Georges François AJbertini, dominicain, Acroases de universa Iheologia, 5 in-8°, Padoue, 1800-1802. Louis Vincent Cassito, dominicain, Institutions dogmaticæ theologiæ, 4 in-S", Naples, 1810. Joseph Archange a Fracta Majori, franciscain, Theologiæ dogmaticæ. cursus, 7 in-8°, Naples, 1831. Constantin Battini, servite, De principiis theologiæ naturalis et revelalæ, 2 in-8°, Pisc, 1823. Jean-Baptiste Lambruschini, frère du célèbre cardinal, du même nom. Theologica dogmata, in-4°, Gênes, Placide Zurla. Vénitien, camaldule et cardinal, Enchiridion theologicum dogmutum et morum, Venise, _ : Dei vantaggi délia cuttolica religione, in-l°, Rome, 1822. Un grand nombre d’auteurs publièrent, à cette époque, une foule de traités bu de brochures contre les erreurdu jour. François Javarone, évêque de Sainte-Agathe des Goths, Theologiæ doomalicæ insiitutiones, 4 in-8°, Naples, 1824, 1840. Maure Cappellari, camaldule, cardinal et pape, sous le nom de <<r< goire XVI, // trionfo délia santa sedee delta Chiesa contro gli assalti dei novatori combaltuti et respinli medesime Ion armi, in-8°, Rome, 1799 : Venise, 1832. Jean-Baptiste Scalabrini, évêque de Plaisance, // catechismo caUolieo, Considerazioni, in-12. Plaisance, 1H77. Rocca. L’enciclica Pascendie il modernismo, in-8°, Rome, 1919. Sala, L’enciclica Pascendi <,

suoi insegnamenli, in-8°, Milan, 1909. Rivisia di apologia cristiana, commencée en 1909, et continuée depuis. Card. N. Marini, Il primalo di S. Pictroe di suoi successori in San Giovanni Crisostomo, Rome, 1919. Il ne faut pas omettre les traites dogmatiques, publiés par les professeurs du Collège romain, par exemple, ceux du cardinal Franzelin, voir t. VI, col. 106 sq., et ceux du cardinal Louis Billot, pas plus que les publications plus récentes des professeurs du Collège angélique, bien que la plupart de leurs auteurs ne soient pas Italiens d’origine, et celles des professeurs du Collège Saint-Anselme, notamment la Summa theologiæ de dom Laurent Janssens, qui comprend déjà neuf volumes.

Théologie morale.

Pierre Fulco, Insiitutiones

theologiæ moralis, 1 in-S", Naples, 1798. Serafino Sordi, de Plaisance, Doltrine di S. Alfonso de Liguori dijese contro le impugnaziuni dei Rosmini, in-8°, Monza, 1850 ; 77 Sillabo di Pio IX esposto in forma di catechismo, in-12, Vérone, 1865. Antoine Ballerini, S. J., Compendium theologiæ. moralis, 2 in-8°, Turin, 1860. Palmieri, Opus theologicum morale in Busembaum medullam, 7 in-8°. Pralo, 1889-1893. Scavini, Theologia moralis universa ad mentem S. Alphonsi, excellent ouvrage souvent réédité, 4 in-8°, Novare, 1865, 1882 ; Milan, 1890, etc. Dominique Ricci, chanoine pénitencier de Modène. Casus theologiæ moralis universa-, 2 in-8°, Modène, 1881-1882. Joseph Frassinetti, Comj>endio délia teologia morale di S. Alfonso M. de Liguori, in-8°, Gèties, 1882. J. Ninzatti, Theologia moralis, 2 in-8°, Venise, 1882. Victor Constantini, Insiitutiones theologiæ moralis, 3 in-8°, Prato, 1881-1883. Voir t. vi, col. 769-770. Joseph d’Annibale, chanoine de Rieti, puis cardinal, Summa theologiæ moralis, 3 in-8°, Milan. 1981, ouvrage très estimé ; In constitutionem « Apostolicæ sedis » qua < ensuræ latse sententiæ limilantur commentarii, in-8°, Rieti, 1880. E. Lodi, La queslionc socialee la quesiione religiosa, 2 in-8°, Rome, 1908.

Droit canon.

Emmanuel Leone, Sicilien,

Isagoge ad jus canonicum sicutum, in-8°, Palerme, 1819. Joseph Ferrante, professeur de droit canon à la Sapience de Rome, Elementa juris canonici, in-8°, Rome, 1854. Santo Amantia, Prima juris canonici elementa, 3 in-4°, Catane, 1815-1822. Jean Devoti, professeur de droit canon, à la Sapience, Insiitutiones canonicæ, ouvrage très souvent réédité, 4 in-8°, Rome, 1814 ; Bologne, 1818 ; Venise, 1827, 1838, etc. ; De nolissimis in jure legibus, in-8°, Rome, 1830. Emile Nannetti, de Bologne, Brevi nozioni di diritto publico ecclesiastico, 2 in-8°, Bologne, 1840. François Mercante, Compendio di diritto canonico, 4 in-8°, Prato, 1820. 1832. Plusieurs autres auteurs écrivirent des ouvrages de ce genre en italien ou en latin. Un grand nombre d’autres traitèrent des points particuliers. Tarquini, Juris ecclesiaslici publici insiitutiones, in-8 », Rome, 1862, très loue, quoique fort succinct. Joseph Ferrari, Summa institationum canonicurum, in-8°, Gênes, 1847. François Nardi, vénitien, auditeur de Rote, Elementi ili diritto ecclesiastico, 3 in-8°, Padoue, 1851. Zéphyrin Zitelli Nalali, .pparatus juris ecclesiaslici, in-8°, Rome, L886, Ouvrage très utile. Philippe de Angelis, professeur à la Sapience, Prœlecliones juris canonici ml nuihudum Decretalium Gregorii exaclse, I in S", Rome, 1877-1880. Avanzini, Commentarii in constitutionem Apostolicæ Sedis —, 3 in-8°, Rome, 1874. lïusso, La Curia romana nella ^no organizzazione > net suo completo funzionamento a datare dei 3 novembre 1908. Munuale pratico perle curie seminarie parrochie, in 8°, Païenne, 1908. D’Angelo Sosio, Délia sepoltora ecclesiastico e dei dirtlti funcrari, studio canonico-giuridico-litur, , n i, in-12, Naple. pu i.