Sit jam[1], in nona figura (fig. I3o), curva nostra parabolica GKA, cujus altitudo AE, semibasis GE, rectum latus AD, cujus nona pars, ut supra, sit CD, et recta AC bifariam secetur in B. A priori hac curvai formetur alia, versus punctum G, qute sit GNS, occurrens axi prioris in S, et nove hujus curvt proprietas htec sit ut, sumpto quovis puncto,
ut 1F, et erecta perpendiculari FKN occurrente duabus curvis in K et N, recta FN sit semper wequalis curva prioris portioni GK. Ducatur parallela basi KM, et ad idem puncturn K ducatur recta TKH tangens priorem et occurrens axi in T et basi in H; per punctum vero N, in secunda curva, ducatur tangens RNXI occurrens basi in I, et a punctis quibuslibet, in ea ex utraque parte sumptis, ut R et X, demittantur in basim perpendiculares XY et RV.
Ex præcedentibus patet quadratum tangentis KT in priore curva ad quadraturn FE, sive
sed
- ↑ Ici commence la démonstration d'un nouveau lemme qui devrait etre compte comme proposition VII, ce qui figure ci-apres sous ce dernier titre n'etant, en fait, que la d6monstration ajournee de la proposition V (page 227), dont le num6rotage a ete omis.