Page:Œuvres de Fermat, Tannery, tome 1, 1891.djvu/104

Cette page n’a pas encore été corrigée

sed recta ID est perpendicularis ad planumn datum: ergo recta BC, ipsi parallela, est etiam perpendicularis ad planur datum. Quum igitur sphœra describenda planum AD datum contingere debeat, ergo ab ipsius centro demissa in planum perpendicularis BC dabit punctum contactus C; recte igitur BC, BE, BF erunt tquales et probatum est eas esse in eodem piano positione dato, in quo et recta AD.

Eo itaque deducta est quaestio ut, datis duobus punctis E et F et recta AD in eodem plano, queratur circulus qui per data duo puncta transeat et rectam datam contingat: cui problemati satisfecit Apollonius Gallus[1]; dabitur igitur centrum spht re B et omnia constabunt.

Problema III.

Datis tribus punctis et sphcera, invenire spæram quce per data puncta transeat et sphceracm datam contingat.

Fig. 51.

Dentur tria puncta M, N, O (fig. 51), et sphæra IG; datur circulus MON in sphæra quæsita. Ad planum circuli erecta perpendicularis FCB, ut supra, continebit centrum sphatræ quam quserimus. A centro I sphæræ datae demittatur in rectam FB perpendicularis IB, quae

  1. Probl. II (Viète, édition Schooten, page 326).