son père ; l’esclave n’y reste pas toujours. L’homme qui a commis le péché est devenu nommément esclave ; l’homme qui s’adresse au Père devient fils, se délivre et demeure éternellement.
On peut vivre dans la maison comme fils ou comme esclave. Seul celui qui vit comme fils est libre. Alors la vérité, celle qui nous fait libres, c’est la reconnaissance de notre filiation envers le Père.
Οἶδα, ὅτι σπέρμα Ἀβραάμ ἐστε, ἀλλά ζητεῖτέ με ἀποϰτεῖναι, ὅτι ὁ λόγος ὁ ἐμός οὐ χωρεῖ ἐν ὑμῖν.
Ἐγὼ, ὁ ἑώραϰα παρὰ τῷ πατρί μου, λαλῶ, ϰαὶ ὑμεῖς οὖν, ὁ ἑωράϰατε παρὰ τῷ πατρί ὑμῶν, ποιεῖτε.
Ἀπεϰρίθεσαν ϰαὶ εἶπον αὐτῷ· ὁ πατήρ ἡμῶν· Ἀβραάμ ἐστι, Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· εἰ τέϰνα τοῦ Ἀβραάμ ἦτε, τὰ ἔργα τοῦ· Ἀβραάμ ἐποιεῖτε ἄν.
Νῦν δὲ ζητεῖτὲ με ἀποϰτεῖναι, ἄνθρωπον, ὅς τὴν ἀλήθειαν ὑμῖν λελάληϰα, ἤν ἤϰουσα παρὰ τοῦ Θεοῦ· τοῦτο Ἀβραάμ οὐϰ ἐποίησεν·
Ὑμεις ποιεῖτε τὰ ἔργα τοῦ πατρός ὑμῶν. Εἶπον οὖν αὐτῷ· ἡμεῖς ἐϰ πορνείας οὐ γεγεννήμεθα· ἕνα πατέρα ἔχομεν, τὸν Θεόν.
Εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· εἰ ὁ Θεός πατή ὑμῶν ἦν, ἠγαπᾶτε ἄν ἐμέ ἐγώ γὰρ ἐϰ τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθον ϰαὶ ἥϰω· οὐδὲ γὰρ ἀπ’ ἐμαυτοῦ ἐλήλυθα, ἀλλ’ ἐϰεῖνός με ἀπεστειλε.
Διατί τὴν λαλιάν τὴν ἐμήν οὐ γινώσϰετε ; ὅτι οὐ δύνασθε ἀϰούειν τὸν λόγον τὸν ἐμόν.
Ὑμεῖς ἐϰ πατρός τοῦ διαβόλου ἐστέ ϰαὶ· τάς ἐπιθομίας τοῦ πατρός ὑμῶν θέλετε ποιεῖν· ἐϰεῖνος ἀνθρωποϰτόνος ἦν ἀπ’ ἀρϰῆς ϰαὶ ἐν τῆ ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηϰεν, ὅτι οὐϰ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ· ὅταν λαλῆ τὸ ψεῦδος, ἐϰ τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι ψεύστης ἐστί ϰαὶ ὁ πατῂρ αὐτοῦ.
Ἐγώ δὲ ὅτι τὴν ἀλήθειαν λέγω, οὐ πιστεύετε μοι.
