Page:Retinger - Le Conte fantastique dans le romantisme français, 1909.djvu/139

Cette page n’a pas encore été corrigée
— 137 —

Exivere in campum a prcndio, lusuri pila. Sponsus, ludi dux, pilam poscit et ne excicîeret anulus sponsali Eius, inserit eum digita statua ? Veneris aerœ quae in proximo erat. Omnes unum petebant ; sic cio defatigatus ipse a lupo secessit et ad statuam rediens annulum recepturus, ecce videt digitum stature usque ad volam manus rec urbatum ; et quaniumvis conatus annulum recuperare nec digitum inflectere nec annulum valuit extrahere . Redit ad sodales, nec illis ea de re quicquam indicavit.

Nocte intempesta cum fumulo ad statua revertitur et extensum ab initio digitum repperit, sed sine annulo. Jactura dissimulato, domum se confert ad novam nup. tem, cumque thorum genialem ingressus sponsœ se jungere vellet. Sensit impedivi sese et quidem nebulosum ac densum inter suum conjugisque corpus voluta. i. Sentiebat id tactu videre tamen nequebat. Hoc obstaculo ab amplessu prohibebatur. Audiebat etiam vocem dicentem : Mecum concumbe, quia hodie me desponsasti. Ego sum Venus, cui digito annulum inseristi, necreddam.

Territus ille tanto prodigio, nihil referre ausus est vel potuit : insomnem duxit noctem illam, multum secuin deliberans. Sic factum est per multum tempus, ut quacumque hora cum sponsa concumbere vellet illud idem sentiret et audirat. Erat sese alias valenset doni aptus et militise. Tandem uxoris querellis commonitusrem parentibus detulit.

llli liabito concilio, Palumbo cuidam, presbytero suburbano rem pandunt . Is autem erat necromanticus et in maleficiis potens. Ille ergo promissis multis,compositam epistolam dédit juveni dicens : Vade illa hora noctu ad compositum ubi quattuor vise conveniunt, et