Page:Parépou - Atipa, 1885.djvu/108

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

ça zaffai la, yé ké viré, bò di avance zòte ca prend, sans monté la placè la ; a là-sous zòte, pitit anpprenti jouge, yé ca voyé la peye la, ké anpprendne yé mékié.

— Zòte pou ca contenté di ça : La prospétion, zòte ca lachasse ; òte ca rété couché la yé hanmac, et pis zòte ca vini dit, gnanpoint l’ò.

— Mo chè Sorossi, temps la troup dou, pou nous çassé misè encò, baille nous cò. Chin gadé là-sous cabriite, li caca la case, tracas rété pou li. To ça mo compangnin, to lapeau noai, pas gadé là-sous moune yé la.

— Toute moune pas pouvé riche, la dé jou, kou ça qui trouvé l’ò. Qué ça zaffai, qui ca passé la, si li pas té gain pòpòte, la geôle té ké plein, kou croucrou conça, qué nègue, pou nettié larie. Jouq femme, zòte fait yé metté, la ladouanne, pou fouillé moune.

— Anvant mo monté, la Saint-Elie, dit Sorossi, mo té soti, la oune pitit placè, la Mannan, côté Genté. Nous pas d’accò, mo descendne.

— Est-ce to wai yé ca metté chate gadé dibè ? Li prend oune blangue tafiatò, pou magasignin ; sodat la ca boai toute boesson qui la dégrad. A côté bariè faibe, beif ca passé ; lò Genté écrit li, ça là-sous nous, li ca passé so còlè.