Page:Gomot - Histoire de l’abbaye royale de Mozat, 1872.djvu/253

ecclesiam sancti Remigii : ecclesiam de Sulec : ecclesiam de Crusec : ecclesiam de Laurigiis : ecclesiam de Cos : ecclesiam sancti Desiderii : ecclesiam de Dreiturias cum ecclesià sancti Prejecti et capellàä de Palicia : capellam de Bociacio : ecclesiam sancti Ambrosii : ecclesiam Montis-Petrosi : ecclesiam sancti Dyonisii : ecclesiam de sancto Leontio prope monasterium vestrum : ecclesiam sancti Laurentii : ecclesiam sancti Pauli : ecclesiam sancti Calmutii, et ecclesiam sancti Martini, cum pertinentiis earum Primiliacum, Tauriniacum, Mabiliacum, Salziniam, Plomberiam, Amanziacum et Mirabellum cum valle adjacenti. Terras de feudis domini de Cresto et domini de Rochefort in Lubartes ; quidquid habetis in feudis domini de Camaleria, et domini de Ponte. Terras de feudi domini de Caslucio et domini de Turnolio, domini de Turiaco, domini de Monte-Gasconis, domini de Enaziaco, et domini de Cebaziaco. Terras quas habetis in feudis domini de Monte-Pancherio, et domini de Scola, et domini de castello sancti Germani. Statuimus etiam ut nulli fas sit novas et indebitas consuetudines vel exactiones eidem monasterio vel ecclesiis ejus imponere. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse concedimus, ut eorum devotioni et extrem : voluntati, qui se illie sepeliri deliberaverint, nisi forté excommunicati vel interdicti sint, nullus obsistat, salváà tamen justitià matricis ecclesis. Obeunté veró te, ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi quàlibet subreptionis astucià seu violentià prz :eponatur, nisi quem fratres communi consensu vel fratrum pars sanioris consili secundüm Deum et beati Benedicti regulam przeviderint eligendum. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat prefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu ab abbati : dignitate destituere, sive quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa suni usibus omnimodis profutura, salvà sedis apostoliez auctoritate et diocesani episcopi canonicá justitià. Si qua igitur in futurum ecclesiastica secularisve persona, hane nostre constitutionis paginam sciens contra eam temerè venire temptaverit, secundó tertióve commonita, nisi reatum suum congruá satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitatis careat, reamque se divino judicio existere de perpetratà iniquitate cognoscat, et à saeratissimis corpore et sanguine Dei et Domini Redemp-