31-33. In Programma. j^j
Nolo etiam examinare, quse in articulo quarto* de Sacris Literis ha|bentur, ne videar mihi jus arrogare de alterius religione inquirendi. Sed dicam tantùm, tria gênera quaeftionum efle hîc diftinguenda : quae- 5 dam enim folâ fide creduntur, quales funt de myfte- rio Incarnationis, de Trinitate, & fimilibus; alise verô, quamvis ad fidem pertineant, ratione tamen naturali quaeri etiam poflunt, inter quas Dei exiftentia & hu- manae animse à corpore diftin&io folent ab Orthodoxis
10 Theologis recenferi ; ac denique aliae funt, quse nullo modo ad fidem, fed ad folum ratiocinium humanum fpedant, ut de quadraturâ circuli, de auro arte Chy- micâ faciendo, & fimilibus. Atqueut illi Sacrae Scrip- turae verbis abutuntur, qui ex iis maie explicatis has
i5 ultimas elicere fe putant : ita etiam ejus authoritati derogant, qui priores argumentis à folâ Philofophiâ petitis demonftrandas fuflcipiunt ; fed tamen omnes Theologi contendunt, effe oftendendum, ipfas lumini naturali nonadverfari, atque in hoc praecipuum fuum
ao ftudium ponunt. Médias autem, non modo lumini na- turali non adverfari arbitrantur, fed etiam hortantur Philofophos, ut ipfas rationibus humanis pro viribus demonflrent. Neminem autem unquam vidi, qui afiir- maret, rerum naturam pati, utres aliqua aliter fe ha-
2 5 beat quàm docet Sacra Scriptura, nifi vellet indirecte oftendere, fe Scripturae illi fidem non habere. Cùm enim priùs nati fimus homines quàm fadi Chriftiani, non credibile eft, aliquem ampledi feriô eas opi- niones, quas redae rationi, quae hominem çonftituit,
3o contrarias putat, ut fidei, per quam eft Chriftianus,
a. Page 343, 1. 12.
Œuvres. III. 89
�� �
