aog-210. Ad G. Voetium. ijj
folum,fedvos ambos ut authores libri de Philiofophia) Cartiefiana) confiderabo .
Initio hujus prsefationis, ait nomen meum ante aliquot annos jaclari cœptum effe apud nobiles quofdam & ma- gnâtes maxime, prœcipuo buccinatore viro quodam non indoc7o a , qui eiantrum in quo latebam monflrare noluit b . Sed cùm tam obfcura non effent mea | latibula, quin
2 Non à la ligne (i rc édit.).
a. Reneri. Voir 1. 1, p. 3oo, et t. II-, pp. ïoi-3, 3o5, 527, 528-9, 548, etc.
b. Voici tout le début de cette Préface (qui porte en tête : Martinus Schoockius Philofophiœ in Academ. Groningo-Omlandica Profejfor, LeQ. S. D.) : « A quo tempore primum NobiliiTimus Ampliffimufque Magiftra- » tus Trajeftinus, heroicoconatu Uluft. Gymnafii (quod praeter multorum » opinionemcitô in Academiam excrevit) fundamenta moliriccepit (i634): » cujufdam Renati des Cartes nomen primo muffitari, dein, quod Philo- » fophorum aquila diceretur, apud nobiles quofdam & magnâtes maxime, » jaclari inceptum eft, famas ejus praecipuo buccinatore viro quodam non » indo£lo, qui perfuadere laboravit, alicubi (antrum enim hominis ut ut » rogatus nunquam monftrare cupiebat) nobilem quem virum laritare, qui » non tantùm fufficeret | debellanda; Philofophiœ Peripateticaî,verùm etiam » fuo tempore, fublidio Mathefeos & maxime Algebrae, tam perfpicuum » & folidis demonftrationibus fuffultum Philofophia; fyftema daturus effet, » ut nunquam perfcctius Sol afpexerit. Quanquam autem tum temporis, » oppido adhuc juvenis {Schoock était né à Utrecht, 1" avril 16 14), ex » Ariftotelé meo fcirem, fapientem non facile admirari, ufuque & affiduâ » recentiorum Philofophorum lectione didiciffem, Novatores in Philofo- » phiâ faciliùs poffe explodere rtceptae philofophiœ dogmata, quàm me- » liora in eorum locum fubltituere, nihilominùs D. Outiç, occultus fcilicet » philofophantium didtator, tacite mihi placere cœpit, quod credere non » poffem, virum | ingeniofum (qualis fuit ille, quem modo defignavi) toto » cœlo circa hominem (ut dicebat) à multis annis exploratum, errare polTe. » Eoque multoties apud eundem inftiti, ut me aut ad novi Apollinis cor- » tinam deduceret, aut explicaret refponfa, quae ex eâ prodiiffe dicebat. At d ut occultum Sophiae facrarium monftraret, nunquam adduci potuit, » quod diceret ejus antiftitem paucorum hominum effe ; dogmata per- » pauca quoque indicavit, maxime ea, qua; Problematicis quibufdam dif- » fertatiunculis fubinde immifcere folet : non quôd ea ignorare videretur, » aut œternùm premere vellet; fed maxime ut mihi multifque aliis fali- » vam moveret lintei alicujus libri, in quo abfol|vendo authorem totum » effe identidem dicebat. Dum ego. . . » (Non paginé, p. 1-4.)
Œuvres. III. 6a
�� �
