32-i3. MeDITATIONES. QuARTA. ^ ^
enim error eft pura negatio, fed privatio, five carentia cujufdam cognitionis, quae in me quodammodo elle deberet; atque attendeiiti ad Dei naturam non videtur fieri pofTe, ut ille aliquam in me pofuerit facultatem, 5 quse non fit in fuo génère perfeda, five quic aliquà fibi débita perfedione fit privata. Nam fi, quo | péri- 63 tior eft artifex, eo perfediora opéra ab illo proficif- cantur, quid poteft a fummo illo rerum omnium con- ditore fadum efle, quod non fit omnibus numeris
10 abfolutum? Nec dubium eft quin potuerit Deus me talem creare, ut nunquam fallerer; nec etiam du- bium eft quin velit femper id quod eft optimum : anne | ergo mclius eft me falli quàm non falli ? Dum hîec perpcndo attentiùs, occurrit primo non
i5 mihi efte mirandum, fi quaîdam a Deo fiant quorum ra- tiones non intelligam; nec de ejus exiftentià ideo efte dubitandum, quôd forte qusedam alia efle experiar, quae quare vel quomodo ab illo fada fint non compre- hendo. Cùm enim jam fciam naturam meam elTe valde
2o infirmam & limitatam, Dei autem naturam efle im- menfam, incomprehenfibilem, infinitam, ex hoc fatis etiam fcio innumerabilia illum pofi!e quorum caufas ignorem; atque ob hanc unicam rationem"totum illud caufarum genus,quod a fine peti folet, in rébus Phy-
25 ficis nuUum ufum habere exiftimo; non enim abfque temeritate | me puto pofl!e inveftigare fines Dei. 64
Occurrit etiam non unam aliquam creaturam fepa- ratim, fed omnem rerum univerfitatem elle fpedan- dam, quoties an opéra Dei perfeda fint inquirimus;
3o quod enim forte non immérité, fi folum eflet, valde
a. Voir t. V, p; 158.
�� �
