49-5'. Méditation ES. — Quarta. c i
efle qu3e de ( rébus corporeis vere percipiantur, mul- toque plura de mente humanâ, multo adhuc plura de. Deo cognofci, ut jam abfque uUâ difficultate cogita- tionem a rébus imaginabilibus ad intelligibiles tan- 5 tùm, atque ab omni materiâ fecretas, convertam. Et fane multô magis diftindam habeo ideam mentis hu- manse, quatenus eft res cogitans, non extenfa in lon- gum, latum, & profun'dum, nec aliud quid a corpore eo habens, quam ideam uUius rei corporeae. Cùmque
10 attendo me dubitare, five efle rem incompletam & dependentem, adeo clara & diftinda idea entis inde- pendentis & completi, hoc efl: Dei, mihi occurrit; & ex hoc uno quôd talis idea in me fit, five quôd ego ideam illam habens exiftam, adeo manifefle concludo
i5 Deum etiam exiftere, atque ab illo fingulis momentis totam exiftcntiam meam dependere, ut nihil evi- dentius, nihil ccrtius ab humano ingenio cognofci polfe confidam. Jamquc videre videor aliquam viam per quam ab iftâ contemplatione veri Dei, in quo
2o nempe funt omnes thefauri fcientiarum & fapicntiîe abfconditi, ad cœterarum rerum cognitionem deve- niatur.
In primis enim agnofco fieri non pofl^s ut ille me unquam fallat; in omni enim fallacià vel deceptione
25 aliquid imperfedio|nis reperitur; & quamvis polfe fal- lere, nonnullum efle videatur acuminis aut potentiae argumentum, proculdubio velle fallere, vel malitiam ) vel imbecillitatem teftatur, nec proinde in Deum 6i cadit.
3o Deinde experior quandam in me efle judicandi fa- cultatem, quam certe, ut & reliqua omnia quse in me
�� �
