35 .16. Meditationes. — Tertia. 41
tinet, ab eo quod minus. Atque hoc non modo perf- picue verum efl de iis effedibus, quorum realitas eft adualis five formalis, fed etiam de ideis, in quibus confideratur tantùm realitas objediva. Hoc eft, non 5 modo non poteft, exempli caufâ, aliquis lapis, qui 42 prius non fuit, nunc incipere efle, nifi producatur ab aliquâ re in quâ totum illud fit vel formaliter vel emi- nenter, quod ponitur in lapide; nec poteft calor in fubjedum quod priùs non calebat induci, nifi a re
«o quse fit ordinis faltem aeque perfedi atque eft calor, & fie de caeteris; fed praeterea etiam non poteft in me efl^e idea caloris, vel lapidis, nifi in me pofita fit ab aliquâ caufâ, in quâ tantumdem ad minimum fit reali- tatis quantum effe in calore vel lapide concipio. Nam
'5 quamvis ifta caufa nihil de fuâ realitate actuali five formali in meam ideam transfundat, non ideo putan- dum eft illam minus realem efl'c dcbei^e, fed talem elfe naturam ipfius ideae,ut nullam aliam ex fe realitatem formalem exigat, prêter illam quam mutuatur a cogi-
20 tatione meà, cujus eft modus. Quôd autem haec idea realitatem objedivam hanc vel illam contineat potius quàm aliam, hoc profeclô habere débet ab aliquâ caufâ in quâ tantumdem fit ad minimum realitatis formalis quantum ipfa continct objecl;iv?e. Si enim
25 ponamus aliquid in ideà reperiri. quod non fuent in ejus caufâ, hoc igitur habet a nihilo; atqui quan- tumvis imperfedus fit ifte cffendi modus, que res eft objedive in intellectu per ideam, non tamen profeclô plane nihil eft, nec proinde a nihilo efiTe poteft.
3o Nec etiam debeo fufpicari, cùm realitas quam con- fidero in meis ideis fit tantùm objectiva, non opus
Œuvres. II. 6
��43
�� �
