Epistola ad p. Dinet. 571
licentiâ opiniones a meis quammaxime diverfas mihi affingendi : neque enim | tantâ ufus fuilTet, fi hoc fibi i53 unquam a me publiée exprobratum iri putafTet. Ideo- que, quôd ipfam acceperim, non fane illi, fed Socie-
5 tati, ac tibi, maximas gratias habeo atque ago.
Vellemque ut ea qualilcunque occafio, qux mihi nunc datur, gratiam rcfercndi, cum ejus in me inju- riarum diflimulatione, potius quàm cum aliquà ul- tione,conjungi pofTet, ne id meâ caufâ facere videar :
10 quod reverà non committerem, nifi etiam ad laudem Societatis,& tuam, veritatumque fcitu perutilium pa- teiadionem, conducere exiftimarem. Sed, cùm R. P.* Mathclim doceat in veftro Collegio Parifienfi, quod fpedari poteft ut primarium totius orbis terrarum,
i5 Mathefis autem fit faculias, quâ ego prcecipue uti di- cor : ut nullus efl: in totà veftrâ Societatc qui authori- tate fuà plus pofiit ad meas opiniones impugnandas, 154 ita nullus etiam ell cujus errores eâ in re admifii laci- lius vobis omnibus tribucrentur, fi de ipfis tacercm.
20 Multi cnim fibi perfuadercnt illum unum ex univcrfo vefi:ro corpore fuifiTe delcdum ad judicium de meis ferendum, ideoque non minus ei foli, quàm vobis om- nibus fimul fumptis, hac de re credi oportere, nec etiam aliter de vobis, quàm de ipfo, elTe judicandum.
a5 Ac prseterea confilium Icquutus eft, ut ad cogni- tionem veritatis aliquandiu impediendam & retardan- dam valde efficax, fie ad ipfam plane fupprimendam non fufficiens, quodque, ciam tandem detegcretur, nuUo ' vobis honori efiTet. Quippe non conatus efl;
5 non à la ligne {cdit. j:rincefs\ — 24 métne remarque.
a. « Nullo », sic pro >i nuUi ■■. Ou peut-être : niillo < modo'>?
�� �
