Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/59

Cette page n’a pas encore été corrigée

Meditationes. — Secunda.

��29

��miam, quamvis etiam is qui me creavit% quantum in fe eft, me deludat, quod non ( aeque verum fit ac me effe ? Quid eft quod a meâ cogitatione diftinguatur ? Quid eft quod a me ipfo feparatum dici poffit ? Nam

5 quod ego fim qui dubitem, qui intelligam, qui velim, tam manifeftum eft, ut nihil occurrat per quod evi- dentius explicetur. Sed verô etiam ego idem fum qui imaginor ; nam quamvis forte, ut fuppofui, nulla prorfus res imaginata vera fit, vis tamen ipfa ima-

10 ginandi rêvera exiftit, &. cogitationis meae partem facit. Idem denique ego fum qui fentio, five qui res corporeas tanquam per fenfus animadverto : vi- delicet jam lucem video, ftrepitum audio, calorem fentio. Falfa haec funt, dormio enim. At certe vi-

i5 dere videor, audire, calefcere. Hoc falfum effe non poteft ; hoc eft proprie quod in me fentire appellatur ; atque hoc prrecife fie fumptum nihil aliud eft quàm

��cogitare.

��Ex quibus cquidem aliquanto melius incipio noffe 20 quifnam fim ; fed adhuc tamen videtur, nec pofl*um abftinere quin putem, res | corporeas, quarum ima- 25 gines cogitatione formantur, Oi; quas ipfi fenfus explo- rant, multo diftindius agnofci quàm iftud nefcio quid mei, quod fub imaginationem non venit : quanquam î5 profedo fit mirum, res quas animadverto effe dubias, ignotas, a me aliénas, diftindius quàm quod verum eft, quod | cognitum, quàm denique me ipfum, a me comprehendi. Sed video quid fit : gaudet aberrare mens mea, necdum fe patitur intra veriiatis limites 3o cohiberi. Efto igitur, & adhuc femel laxilfimas habe-

a. Voir t. V, p. i5i.

�� �