Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/562

Cette page n’a pas encore été corrigée

5J2 OEuvREs DE Descartes.

Jîbi conjîlio, oppojitum : « Non habeo caput, non eji cor- pus, non mens », non mode certum, fed ita certum, ut in eo fundari pojjit accurata Meîaphyjica, ponit, eoque niti- tur ufque cd, ut hoc Ji fulcrum removeris, in vultum pro- cumhat. 5

Refp. 8. Pcccat imprudens. Nempe non advertens, du- bium ejje gladium ancipitem : dum alteram fugit aciem, ah altéra lœditur. Dubium illi ejl « an aliquod corpus 103 I exijlat » ; quia dubium, removet, & ponit oppofitum : « nullum ejî corpus », atque in hoc dubio, tanquamji cjjet lo certum, dum imprudens nititur, vulneralur.

Refp. 9. Peccat prudens, dum fciens ac volens & mo- nita occœcat fefe, & voluntariâ abdicatione eorum quœ funt necejfaria ad vejîigandum verum, fuâ deludi fe finit A nalyfi, non modo id conficiens quod < non > intendit, fed 1 5 illud etiam, quod maxime reformidat.

Refp. 10. Peccat commij/ione, dum, quod vetat folcnni ediélo, redit ad vetera, & contra leges abdicationis, repe- tit abdicata. Sat recordaris.

Refp. II. Peccat omiffione, dum, quod prœfcribit uti jo firmamentum : Summopere cavendum eft ne quid ut verum admittamus, quod non poffimus probare ve- rum eflc, non femel prœtergreditur, impune afumens uti fummc certum & verum, nec probans : Senfus nos ali- quando deludunt ; fomniamus omnes; nonnulli deli- 25 rant, & alia id genus.

Refp. 12. Methodus aut nihil habct boni, aut nihil non, plurimum verd fupcrflui.

Etenim f dicat fua illâ abdicatione dubiorum fe intel- ligere abjlraclioncm, ut vocant, Metaphyficam, qud dubia 3o

\b non aj. [ci. p. 552, 1. ^3). — 28 Apres lupcrflui, non à la lif^ue.

�� �