c 1 2 Œuvres de Descartes.
Nihilo conflavit. Seriô verô in ipfam certat, argu- mentatur, fudat, facit inducias, Logicam in auxilium vocat, inftaurat pugnam, fingula excutit, librat, tru- tinat^ Et quia tam valentis adverfarii idus clypeo non audet excipere, corpore ipfos déclinât, diflinguit, & 5
'9 denique per diverticula, Determinatè & in\determinatè^, fugiens evadit. Cujus fane rei fpedaculum eft perju- cundum ; prsefertim û tanti diffidii caufa intelligatur. Nempe cùm in meis fcriptis forte legiflet, fi quas ve- ras opiniones, antequam feriô philofophemur, habea- 'o mus, eas tam multis aliis, vel falfis, vel faltem dubiis effe permiflas, ut, ad illas ab his fecernendas, opti- mum fit omnes initio rejicere, five nihil plane ex iis non abdicare, ut poftea commodius quae verse fuerant, agnofci, vel novae inveniri, ac folae verae admitti pof- i5 fint. Quod plane idem eft, ac fi dixiffem, ad cavendum, ne in caniftro vel corbe pomis pleno aliqua corrupta haberentur, principio omnia elfe effundenda, nihil- que prorfus in eo relinquendum, & deinde ea fola, vel refumenda, vel aliunde alfumenda, in quibustiul- 20 lum vitium elfe cognofceretur. At ille rem tam altae fpeculationis non capiens, vel certe, ut fit, fimulans fe non capere, miratus eft pnecipue quod diceretur « Nihil non efle abdicandum », ac diu multumque de ifto Nihilo cogitando, fie illud cerebro fuo infixit, ut 25 quamvis nunc in ipfum ficpe prœlietur, non facile tamen eo fe poflii liberare.
Pp Poft lam fccundum prix^lium, opinione vidoriae ela- tus, novum hoftem laceflii, quem quidem rurfus putat
a Pape 5oo, I. ^627. b fbiJ . 1. ^-0-3 1.
�� �
