494 OEuvREs DE Descartes.
Eugc, addis; quid de te olim credidijîi?
Vis, opinor, me probare, an di'es 1 5 vel menfem inte- grum in tyrocinio illo ahdicationis pofuerim ; horam qui- dem pofui hic dumtaxat tecum, at oppido tantâ contentione animi, ut extenfionem temporis operationis intenfio com- 5 penfet : pofui menfem, &, fi vis, annum. En cogito,fum. Niliil prœterea efî. Abdicavi omnia.
Sed recordare, ais, memineris.
Quid cfi hoc « recordare » ? Cogito quidem modo, olim me cogita /[e ; at an continua olim cogitavi, quod lo modo cogilem, me olim cogitaffe ? ■
Timiduses, ais. Umbramvereris. Refume. Cogito.
me infeliccm! Inlenduniur tenebrœ, ncc illud «. Co- gito », quod milii antea clarum apparebat, modà animad- Kk verto. Somnio me cogitare, non cogito. i5
îmo, ais, qui fomniat cogitat.
Allucet. Somniare cogitare cfi, & cogitare fomniare. S5 Kk \Nufquam, ais, latiùs patet cogitare quàm fomniare. Qui fomniat cogitat; qui verà cogitat, non continua fom- n ia i, fed vigila ns cogita t. 20
liane verà? fed an illud fomnias? an verà cogitas?
Quid, fi fomnies cogitare patere latiiis, an ideo latiiis
patebit? Sane, fi lubet, fomniabo latiùs patere fomniare
quàm cogitare. Sed unde habes latiùs patere cogitare, fi
nullum efi, fed fomniare dumtaxat? Quid, fi quotics pu- 25
tafii te cogitare vigilantem, non cogitafii vigilans, fed
fomniafii te cogitare vigilantem, ut hoc unumfit dumtaxat
fomniare, cujus operà fomnies interdum te fomniare, in-
terdum le vigilantem cogitare? Quid hic facias? files.
Vin' nie audire? vadum aliud vefiigemus, hoc dubium cfi 3o
& infidum, ut mirari fatis non pofiim, cur intentalum
�� �
