484 OEUVRES DE Descartes.
48 niale ; certe non fine dubitatione aliquâ, fi | quidcm & tibi & mihi primo in aditu exuenda fuit ea vêtus opinio. Quare, ut ne diu lis ifia protrahatur, fit tua peculiari ex fenfu corpus velis definire, uti primo loco faclum efi, ni- hil veto ; ultro admitto, dumfis memor tua illâ definilione 5 non omne univerfim corpus, fed certum quoddam genus a te comprehenfum dejcribi, omitti verà cœtera, quœ ex virorum doélorum mente, an fint an ejfe pofiint, vocantur in difceptationem, aut fiine de quibus nihil certd, eâ fal- tem, quam requiris, cerliludinc, polfumus definire,fierinc 10 pofiint an non ; adeo ut, reclene an fecus definitum fit omne corpus haclenus, dubium fit & incertum. Quare perge, fil place t, dumfequor, & fane tam lubens, quam ipfa efi lu- bentia : adeo me trahit nova illa & inaudita expeélatio Irahendi cerli ex incerto. i5
NOT.E.
Aa Vel fentire, ut canis; vel cogitare, ulfimia; vel imagi-
nari, ut mu lus \ Hic logomachiam parât, atque ut poffit efficere, me maie pofuilTe difFerentiam inter mentem & corpus, in eo quôd illa cogitet, hoc verô non, fed 20 lit extenfum, ait id omne quod fentit, quod imagina- is tur, quod cogitât, aj fc corpus vocari. Sed fane vocet ctiam mulum aut fimiam, il lubet; atque fi unquam polîit efficere, ut nova ifta nomina tint ufu recepta, ipfis uti non recufabo. Intérim verô nuUum habet jus 25 reprehendendi. quôd utar rcceptis.
a- I'ai;c483, 1. i2-i3.
�� �
