i8 OEuvREs DE Descartes. 7-9-
omnibus exsolvi,fecu|rum mihi otiuni procuravi,solus secedo, seriô tandem & libère generali huic mearum opinionum everfioni vacabo.
Ad hoc autem non erit neceffe, ut omnes esse falsas ostendam, quod nunquam fortassis assequi possem ; sed quia jam ratio persuadet, non minus accurate ab iis quae non plane certa sunt atque indubitata, quàm ab aperte falsis assensionem esse cohibendam, satis erit ad omnes rejiciendas, û aliquam rationem dubitandi in unâquâque reperero. Nec ideo etiam fingulae erunt percurrendae, quod | operis esset infiniti ; fed quia, suffossis[1] fundamentis, quidquid iis superaedificatum est sponte collabitur, aggrediar statim ipsa principia, quibus illud omne quod olim credidi nitebatur.
Nempe quidquid hactenus ut maxime verum admisi, vel a sensibus, vel per sensus accepi[2]; hos autem interdum fallere deprehendi, ac prudentiae est nunquam illis plane considere qui nos vel femel deceperunt.
Sed forte, quamvis interdum sensus circa minuta quaedam & remotiora nos fallant, pleraque tamen alia funt de quibus dubitari plane non poteft, quamvis ab iifdem hauriantur : ut jam me hîc effe, foco affidere, hyemali togâ effe indutum, chartam iftam manibus contredare, & fimilia. Manus verô has ipfas, to- tumque hoc corpus meum effe, quâ ratione | posset negari? nifi me forte comparem nefcio quibus infanis,
3 Après vacabo, non à la ligne ainsi pendant tout le cours de (i" ni :i’ édition), mais un petit la Méditation. — 16 hos autem intervalle en blanc {2’ cdit.),et omis {i" édit.).
