482-4S3. Sext^ Responsiones. 4^ ^
tiam, a fubjedis fuis fejungi poiTe; nihil enim aliud eft fieri naturaliter, quàm fieri per potentiam Dei ordinariam, quœ nullo modo differt ab ejus potentiâ extraordinaria, nec aliud quicquam ponit in rébus : 5 adeo ut fi omne id, quod naturaliter fine lubjedo elTe poteft, fit fubftantia, quicquid etiam per quan- tumvis extraordinariam Dei potentiam poteft efle fine fubjedo, fubftantia eft dicendum. Fateor quidem unam fubftantiam" alteri fubftantiae pofl'e accidere ;
10 atqui, cùm hoc contingit, non ipfa fubftantia eft quse habet formam accidentis, fed folus modus quo acci- dit, ut, cùm veftis accidit homini, non ipfa veftis, fed tantummodo ve/îitum e(fe eft accidens. Quia verô prîccipua ratio qua: j movit Philofophos ad ponenda
i5 accidentia realia, fuit, quôd putarint fine illis fen- fuum perceptiones explicari ] non polTe, promifi me id minutatim de fingulis fenfibus in Phyficis expofitu- rum ; non quôd velim ut mihi ullà in re credatur, fed quia ex iis quse jam de vifu in Dioptricâ explicui,
20 putavi rede judicantes facile faduros efife conjedu- ram de eo quod in cyeteris praeftare pofilm.
8. Attendenti ad Dei immenfitatem% manifeftum eft nihil omnino efi^e pofife, quod ab ipfo non pen- deat : non modo nihil fubfiftens, fed etiam nullum
25 ordinem, nullam legem, nullamve rationem veri & boni; alioqui enim, ut paulo ante dicebatur, non fuift'et plane indifterens ad ea creanda quae creavit. Nam fi ouœ ratio boni ejus pri^ordinationem ante- ceffilîel, illa ipfum determinaflet ad id quod optimum
3o eft faciendum ; fed contra, quia fe determinavit ad ea
a Ci-avant p 417 1 26
��586
�� �
