4} 4 Œuvres de Descartes. 481-482.
funt fimul". Nam fane, cùm duo corpora fe mutuo tangunt, una & eadem efl utriufque extremitas, quae neutrius pars eft, fed utriufque idem modus, qui etiam
584 potefl ma|nere, quamvis ifta corpora tollantur, modo tantùm alia, quae fint ejufdem accurate magnitudinis 5 & figurae, in ipforum loca fuccedant. Quin & locus ille, qui ab Arfftotelicis dicitur effe fuperficies cor- poris ambientis, non potefl intelligi effe alia fuper- ficies, quàm haec, quae non eft fubftantia, fed modus. Neque enim mutatur locus turris, etfi aër ipfam «o ambiens mutetur, vel aliud corpus in locum ipfius turris fubftituatur, nec proinde fuperficies, quae hîc pro loco fumitur, pars ulla eft aëris ambientis, vel turris.
Ad accidentium autem realitatem explodendam, i5 non mihi videtur opus effe expedare alias rationes ab iis quœ jam a me tradatse funt. Nam primo, | cùm om- nis fenfus tadiu fiât, nihil praeter fuperficiem corpo- rum poteft fentiri ; atqui, fi qucc fint accidentia realia, debent efife quid diverfum ab iftâ fuperficie, quœ nihil jo aliud eft quàm modus ; ergo, fi quae fint, non pofifunt fentiri. Quis autem unquam exiftimavit illa elfe, nifi quia putavit fentiri ? Ac deinde, omnino répugnât dari accidentia realia, quia quicquid eft reale, poteft
585 fepajratim ab omni alio fubjedo exiftere ; quicquid 2$ autem ita feparatim poteft exiftere, eft fubftantia, non accidens. Nec refert quôd dicatur accidentia rea- lia, non naturaliter, fed tantùm per divinam poten-
14 Après turris, tton à la ligne {i" et 2' édit.). a. Voir t. V, p. 164.
�� �
