402 OEuVRES DE DeSCARTES.
��Instantia.
1. DifTimulaiam difficultatem luilTe circa illam confequutionem :
Si unum alio perfeâius ejï, igitiir illud ejl infinitum 1 6 1
2. Comniitti femper Paralogifmos, quibus ex e(Te aiSluali ideaE colligitur elTe acluale rei ; ex finitudine cognitionis, quoe portlt adhuc crefcere, infinitudo cogniti ; ex eo quôd aliquid in ideâ eft, exfi- ftentia illius ut cauffae 162
DUBITATIO IX.
De aliâ fubfidiàriâ Demonftratione, ex eo quôd aliquid fieri aut exfiftere non poffet, fi Ens infinitum non exfifteret ; quôdque partes temporis fint inter le indépendantes (p. 3oo, 1. 1 1) i65
Responsio (p. 369, 1. 14) 168
Instantia.
1. Non fuilTe demonftratum in antecedentibus elle Deum crea- torem ; ut neque elle Deum caullam rerum, eo modo quo Sol lucis caulTa eft 169
2. Remanere Paralogifmum ex alïumptà Temporis conditione
feu naturà alià quàm lit 1 70
3. Varie peccare demonftrationem, ex independentià partium temporis inter fe dedudam 1/3
4. Non agi hcic de veritate Rci iplius, fed de vi Ratiocinii, adverl'us quam quae objecta prxfenim fuerant, aut infoluta funt aut intada.. . 176
5. Prave detortum quod objedum fuerat de progreiru inrinito in caulTis elfentialiter & accidentaliter fubordinatis 177
6. Non ex eo quôd perfeiftio aliqua mente ampliatur, illam am- pliatam reipfà dari 178
DuBITATIO X.
De modo imprelTionis ideae Dei in mente, ut notas impreirae ab
Artifice, cujus fimilitudinem mens gerit (p. 304, I. 28) 179
Responsio (p. 371, 1. 8) 181
Instantia.
1. Quae conclufa ad calcem Meditationis III Syllogifticà forma exhibentur, ut quid virium habeant uno profpeflu pateat 182
2. Falfum, ideis, quas de rébus habemus, nihil polfe addi aut adimi |85
3. Falfum, niliil addi pod'e ideœ, quam de Deo femel habemus. Quo l'enfu rerum clfcntiic lint indivifibilcs, ctiam divina : & de divinis attributis 187
�� �
