(4-6). Meditationes. — Pr^fatio 9
communibus mutuatis impugnabantur^ Et quoniam iftiufmodi argumenta nuUam vim hajbere poffunt apud i*) eos, qui rationes meas intelligent, adeoque prœpo- ftera & imbecillia funt multorum judicia, ut magis a 5 primum acceptis opinionibus, quantumvis falfis & a ratione alienis, perfuadeantur, quàm a verâ & firmâ, fed pofterius auditâ, ipfarum refutatione, nolo hîc ad illa refpondere, ne mihi fint prius referenda. Tan- tùmque generaliter dicam ea omnia, quae vulgo ja-
10 dantur ab Atheis ad exiftentiam Dei impugnandam, femper ex eo pendere, quod vel humani affedus Deo affingantur, vel | mentibus noflris tanta vis & fapien- tiaarrogetur, ut quidnam Deus facere poffit acdebeat, determinare & comprehendere conemur; adeo ut,
i5 modo tantùm memores fimus mentes noftras confide- randas effe ut finitas, Deum autem ut incomprehenfi- bilem & infinitum, nullam ifta difficultatem lint nobis paritura.
Jam verô, poftquam hominum judicia femel utcun-
20 que fum expertus, iterum hîc aggredior eafdem de Deo & mente humanà quseftiones, fimulque totius primce Philoibphise initia tradare ; fed ita ut nullum vulgi plaufum, nuUamque Ledorum frequentiam ex- (6) pedem : quin etiam nuUis author fum ut haec legant,
25 nifi tantùm iis qui feriô mecum meditari, mentemque a fenfibus, fimulque ab omnibus praejudiciis, abdu- cere poterunt ac volent, quales non nifi admodum paucos reperiri fatis fcio. Quantum autem ad illos, qui, rationum mearum feriem ( c^ nexum comprehen-
3o dcre non curantes, in fingulas tantùm claufulas, ut
a. Cf. t. III, p. 296, 1. 23, ei p 3oo, éclaircissement.
Œuvres. II. a
�� �
