Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/389

Cette page n’a pas encore été corrigée

4» '-42 2. QyiNTyE Responsiones. J59

niemus, fed quôd nos fomniare advertamus, opus eft folius intelleélûs.

8. Hîc% ut fsepe alibi, tantùm oftendis te non fa- tis intelligere illa qu3e conaris reprehendere. Neque 5 enim abftraxi conceptum ceree ab ejus accidentium conceptu ; fed potiùs indicare volui quo pado ejus fubflantia per accidentia manifefletur, & quomodo ejus perceptio reflexa & diftinda, qualem nullam, ô caro, videris unquam habuiffe, différât a vulgari &

10 confufâ. Nec video quonam fretus argumento pro certo affirmes canem fimili modo atque nos dijudi- care, nifi quia, cùm videas illum etiam carne con- flare, eadem omnia quse in te funt, putas efle etiam in illo ; fed ego, qui nullam in eo mentem animad-

i5 verto, nihil fimile iis quae in mente cognofco, in ipfo reor inveniri.

I9. Miror te hîc '^ fateri, omnia illa quae in cerâ 511 confidero, demonjîrare quidem me dijîinéîe cognofcere quôd exijlam, non autem quîs aut qualis Jim^ , cùm unum

20 fine alio non demonftretur. Nec video quid amplius |eâ de re expedes, nifi ut dicatur cujus coloris, odo- ris & faporis fit mens humana, vel ex quo fale, ful- phure & mercurio fit conflata; vis enim ut ipfam, inftar vini, labore quodam Chytnico" examinemus.

25 Quod te profedo dignum eft, ô caro, & iis omnibus

24 Après examinemus, à la ligne {i" édit. seulement).

a. Page 271, 1. 16.

b. Voir t. V, p. i5i.

c. Page 273, 1. 20, à p. 274, 1. 8.

d. Page 274, 1. 9-1 3.

e. Page 277, 1. 3.

�� �