Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/387

Cette page n’a pas encore été corrigée

418-430. QjJINT^E ReSPONSIONES. J57

fani, & vigilantes. Ad recordationem enim cogitatio- num quas mens habuit, quandiu corpori eftconjunfta, requiritur ut qusedam | ipfarum veftigia in cerebro im- preffafint, ad quse fe convertendo, five fe applicando,

5 recordatur : quid autem miri, û cerebrum infantis vel lethargici veftigiis iftis recipiendis fit ineptum^ ?

Denique, ubi à.\x\, forfan Jieri paj^e, ut id quod non- dum novi (nempe raeum corpus) non fit diverfum ab eo me quem novi (nempe a meâ mente), nefcio, de hac re

«0 non difputo, &c. ; objicis : Ji nefcis, fi non difputas, cur te nihil ejfe ifiorum affumis^} Ubi falfum eft me quic- quam aflumpfiffe quod nefcirem; nam plane e con- tra, quia nefciebam | efletne corpus idem quod mens 608 necne, nihil eâ de re affumpfi, fed folam mentem con-

i5 fideravi, donec poftea, in 6. Meditatione, illam rea- liter a corpore diftingui, non affumpfi, fed demon- ftravi. Tu verô, ô caro, in hoc plurimum peccas, quôd, cùm nuUam vel minimam habeas rationem ad probandum mentem a corpore non diftingui, nihilo-

2o minus tamen id afifumis.

5, Quae de imaginatione fcripfi*=, fatis clara funt attendenti; fed nihil miri, fi forte iis qui non medi- tantur fint perobfcura. Moneo autem ipfos, ea quae ad hanc quam de me habeo notitiam non pertinere affir-

2 5 mavi, non pugnare cum iis quae dixeram antea me nefcire an ad me pertinerent ; quia | plane aliud eft, pertinere ad me ipfum quàm pertinere ad eam quam de me habeo notitiam ^.

a. Voir t. III, p. 400, 1. 8.

b. Page 265, I. 9-10.

c. Ihid., 1. 14.

d. Voir t. Ili, p. 400, 1. 34.

�� �