382-Ï84. Objectiones QuiNTiî-:. J27
bitem an fit vera, fiquidem Deum ignorem. Poffem enim mihi perfuadere, me talem a naturâ fadum effe, ut interdum in iis fallar, quae me puto quàm eviden- tiffime percipere : cùm praefertim meminerim me
5 multa pro veris & certis habuiffe, quse poftmodum, aliis rationibus addudus, falfa effe | judicavi. Poft- quàm verô percepi Deum efle, quia fimul intellexi ccc- tera omnia ab eo pendere, illumque non effe fallacem, atque inde coUegi illa omnia, quse clare & diftincle
10 percipio, neceffario effe vera : etiamll non attendam amplius ad rationes, propter quas iftud verum effe judicavi : modo tamen recorder me clare & diftinde percepiffe, nulla ratio contraria afferri poteft, quae me ad dubitandum impellat ; fed veram & certam de hoc
i5 habeo fcientiam. Neque de hoc tantùm ; fed & de reliquis omnibus, quae memini me aliquando demon- ftraffe, ut de Geometricis, & fimilibus^
Ad ijla porro, Vir eximie, cùm admittam te ferio loqui, 463 nihil aliud licet dicere, nifi quod videris œgre a quoquam
20 fidem impetraturus, te, ante id tempus quo fuperiora de Deo es ratiocinatus, minus fuijfe certum illanim Geotne- tricarum demonjîrationum, quàm pojîmodum fueris. Pro- feéîo enim eœ démon jîrationes ejus evidentiœ ac certitu- dinis videntur, ut per Je ajffenfum extorqueant, & femel
25 perceptœ intelleélum amplius hœrere non Jinant ; adeo ut etiam pravo illi Genio tatn facile fit laqueum manda- turus, ac dum {tametfi Deo nondum cognito) lam animofe affeverafi non poffe tibi imponi circa il lam propofitio- nem illationemve : ego cogito, itaque exifto. Quinetiam
3o quantumvis fit verum, uli nihil j verius, Deum exiflere, a. Page 69, 1. 25, à p. 70, 1. 20.
�� �
