330-331. ObJECTIONES QuiNTiE. 285
praeter ipfum funt, creatorem intelligo, plus profedo realitatis objedivae in fe habet, quàm illee per quas finitse fubftantise exhibentur". Incedis porrà lieic pajju grandi ; quare nonnihil Jijîenda es. Ac non hœrco qnidcin
5 circa id, quod vocas realitem objedivam. Saîù ejl, qiiàd, cùm.vulgo dicant res externas effe fubjeélive feu formalitcr in feipjis, objeélive autem feu idealiter in intel\lcclu, videaris tu nihil aliud velle, quàm dcbere ideam confor- mari rei, cujus cfî idea : adeo ut reprœfentativc nihil
10 contineat, quod ipfo faéîo non fit in ipfàmet re, &\ tanlo 399 plus reprœfentct realitatis, quanto res reprœfentata plus realitatis in feipfâ habucrit. Diflinguis certe flatim pdfl realitatem objeélivam a formali, quœ, ut inierprctor, fit ipfa idea, non ut reprœfentans, fcd ut entitas aliqua.
1 5 Cœtcriim confiât feu ideam, feu realitatem objeélivam ejus non effe menfurandam pênes totam realilatem formaient rei, feu quam res ipfa habet in fe ; fed pênes eam duntaxat partem, cujus intellcclus notitiatn accepil, feu, quod ejl idem, pênes notitiam, quam intellcclus habet de re. Sic
20 nempe effe in te dicetur idea perfecla ejus hominis, quem attente & fœpiiis & in omnem faciem circumfpcxeris; at illius, quem in tranfcurfu, quem femel, quem ex parte J'o" liim vider is, erit profeclb imper fecla. Quod fi non ipj'um Itominem, fed larvam faciei obduclam, & vcflcis corpus
2S undequaque contegenteis adjpexcris : aut dicendum ejl non effe in te illius ideam, aut fi efl aliqua, illam effe imper" fecliffim a m fu m me que con fufa m ^
Ex quo dico habcri quidem ideam dijlinclam germanam- que accidentium ; | atj'ubflanticefub iis latentis non niji con- 400
a. Page 40, 1. 12-20.
h. iVIéme remarque que pour le paragraphe lî (page 282. nu-ic a
�� �
