3o3-3o4. ObJECTIONES Ql'INT.i:. lÔ}
cogitaveris)^ ac te idcirco independenter ah eo cogitarc : adeo ut nequè impediri, neque turbari valeas a vaporibus Jive fumis tœtris crajjifque, qui tain maie cerebrum inter- dum afficiunt. 5 4. Concludis : Sum igitur prsecife Res cogitans, id eft Mens, five animus, intelledus, ratio". Heic ego agnofco me hallucinatum. Exijîimabam enim me alloqui animam humanam, feu internum illud principium, quo homo vivil, fentit, loco movetur, inlelligit; & alloqucbar
10 tamen folam mentem, quippe quœ non modo corpus exuit,
fed exuit quoque animam ipfam. Anne idfacis, vir eximie,
antiquorum illorum injlar, qui, ciim putarent animam
diffufam tolo corpore, principem tamen parlem to rr^t-
(xovizov habere fedem opinabantur in determinalâ parte
i5 corporis, ut in cerebro, aut in corde? Non quàd cenfcrcnt
animam quoque in eâ parte non reperiri, fed quàd crcdc-
rent animœ illeic exifîenti mentem veluti fuperaddi, coa- 366
dunarique, & unà cum illâpartem infonnare. El debebam
fane id commemini/fe ex difputatis in illâ tua Differiationc
20 de Methodo : vifus enim es in eâ velle munia luvc omnia, quœ animœ tam végétative quàm fenfitivœ tribuuntur, non dependere a rationali, pojfeque etiam exerceri, antequam illa adveniat, ut exercentur quoque in hrutis, in quibiis rationis niliil ejje contcndis. Sed nefcio quo paélo oblilus
25 id fueram, nifi quia dubius remanferam, illudnc princi- pium, quo tam nos quàm bruta vegelamur alque fenti- mus, non velles dici animam, fed animam propriè effe nofîram mentem : cùm tamen illud principium dicalur propriè animare, mens nihil aliud prœjlet, quàm ui cogi-
3o temus, quod tu quidem fieri ajjeris. Utcumquc id fue~ a. Page 27, 1. 13-14.
�� �
