246 OEivREs DE Descartes. 2.S3-2S4.
Jîarc Deum e/Je, nifi quia id clarc percipitur ; jam fatis in refponfione ad lecundas Objediones, numéro j & 4, explicui", diflinguendo fcilicet id quod reipfa clare percipimus, ab eo quod recordamur nos antea clai'e percepiffe. Primùm enim, nobis confiât Deum exi- 5 ftere, quoniam ad rationes quœ id probant attendimus ; poftea verô, fufficit ut recordemur nos aliquam rem clare percepiffe, ut ipfam veram effe fimus certi ; quod non fufficeret, niû Deum effe & non fallere Iciremus. 345 Quôd autem nihil in mente, quate\nus ejî res cogilans, 10 ejje pojfit, cujus non fit confcia "", per fe notum mihi vi- detur, quia nihil in illâ fie fpedatà effe intelligimus, quod non fit cogitatio, vei a cogitatione dependens'^; aiioqui enim ad mentem, quatenus ell res cogitans, non pertineret ; nec ulla poteft in nobis effe cogitatio, 1 5 cujus eodem illo momento, quo in nobis ell, confcii non fimus. Quamobrem non dubito' quin mens, lla- tim atque infantis corpori infufaell, jincipiatcogitare, fimulque fibi fuae cogitationis confcia fit, etfi poftea ejus rei non recordetur, quia fpecies iflarum cogita- 20 tionum memoriai non inhœrent.
Sed notandum ell, aduum quidem, five operatio- num, nollrae mentis nos femper aélu confcios effe; facultatum, five potentiarum, non femper, nili potcn- tià; ita fcilicet ut, cùm ad utendum aliquà facultate 25 nos accingimus, llatim, fi facultas illa lit in mente,
3 Après percepille, à la ligne [i" édit, seulement). — 17 Après fimus, même remarque.
a. l'aL^e 140,1. 12, et p. 142, 1. 14.
b. Page 214, 1. i5. — Voir t. V, p. 149.
c. Tome V, p. 149.
d. Ibidem.
�� �
