212 OEuVRES DE DeSCARTES. 244-245.
quafi Jcipfum primo produxent : fuijjet enim antequam cjjet ; fed tantùm [ut fœpius déclarât AutJior), quia fc rcvera confervat.
At in ens injinitum confervatio non magis cadil quàm prima produélio. Quid enim, quœfo, confervatio nifi cou- 5 tinua quœdam rei reproducîio ? Undc confervatio omnis fupponit primam produclionem ; & propterea nomen ipfum eontinuationis,ficut & confervationis,potentialitatcm quan- dam involvit. Ens autem infinitum aclus efî purijjimus fine ullâ potentialitate. lo
Concludamus igitur, concipi non poffe Deiim cffc a fcipfo politive, ni/i pcr imper feclioncin nojlri intcllcclûs, Dcum injhr rerum crcatarum concipientis. Quod magis- adhuc conjlabit aliâ ratione.
Caiifa cfficiens rei alicujus non quœ\ritur, nifi ratione i5 exiflcntiœ, non verb ratione ejjcntiœ. Verbi gratiâ, fi triangiilum confpicio, caufain efficienlem quœram pcr qiiam faclum fit ut hic triangulus cxijleret ; fed caufam efficientem fine abfurditatc non quœram cur triangulus habeat très angulos œquales duobus reciis ; & id quœ- 20 renti non benc refponderctur per caufam cfficientem, fed id tantùm, quia ea efî natura trianguîi. Undc Mathema- lici, quia de fui objccli j cxijlentia non agunt, nihil dc- monjlrant pcr eficicntem & fincm. At non minus cjl de cffcntià entis infiniti quùd cxijîal, imù etiam, fi vclis, 25 quàd in effe perfeveret, quàm de effentiâ trianguli habcrc très angulos œquales duobus redis. Ergo, ficut quœrcnli cur triangulus très angulos œquales duobus réélis habeat, refpondcri non débet per caufam cjficicntcm, fed diccn- dum folummodo cam c[fe œternam & immutabilem trian- 3o ^7/// naturam : ita quœrenti cur Dcusfit, vcl in cffc pcr-
�� �
