178 OEuvRFS DE Descartes. 301-202.
Diffcrenlia magna cfl inlcr imaginari, hoc ejï, ideain aliquain Jiabere, & vicnlc concipcre, hoc ejl, ratiocinando colligcre rem aliquam effe, vel rem aliquam exijlcrc. Scd
244 non cxpliciiit, nobis D. C. in qiio differunt. Veteres quoqiie Peripateiici docuerunt fatis clare non percipi 5 fubjiantiam fenfibus, fed colligi rationibus.
Qiiid jam dicimus, fi forte ratiocinatio nihil aliud fit qiiàm copulatio & concathenatio nominum Jive appellatio- num, per vcrbum hoc efl ? unde colligimus rationc nihil omnino de naturâ rcriim, fed de earum appellationibus, 10 nimirum iitriim copiilcmus rerum nomina fecunditm pacla [quœ arbitrio noflro fecimus circa ipfarum fignificationes) vel non. Si hoc fit, f eut effe potefi, ratiocinatio dépende- bit a nominibin, nomina ab imagmatione, & imagi\nalio forte, ficiit fentio, ab organoriun corporeorum motii, &fc i5 mens nihil aliud erit prœtcrquàm motus in partibus qui- biifdam corpôris organici.
Responsio.
Differentiam inter imaginationem & purae mentis conceptum hîc explicui, ut in exemple enumerans 20
245 I quaenam lint in cerâ quœ imaginamur, & qurenam quœ fola mente concipimus; fed & alibi explicui quo paclo unam i^L- eandem rem, puta pentagonum, aliter intelligamus, &. aliter imaginemur. Eli autem in ratio- cinatione copulatio, non nominum^, fed rerum nomi- jS nibus-lîgnilicatarum ; mirorque alicui contrarium ve- nire polie in mentem. Quis enim dubitat quin Gallus
7 Dicimus] diccimis (i" cciit. mieux). — 27 Apre.-; mcntcm, à la liijne (y" cJiL).
�� �
