i66 Œuvres de Descartes. i85-i86.
quàm accidentis; & in ideâ fubftantice infinitc-e, quàm in ideâ finitse.
VII. Rei cogitantis voluntas fertur, voluntarie qui- dem & libère (hoc enim eft de elTentiâ voluntatis),fed nihilominus infallibilitcr, in bonum fibi clare cogni- 5 tum ; ideoque, fi norit aliquas peifcdiones quibus ca- reat, fibi ftatim ipfas dabit, fi fint in fuà poteftate.
VIII. Quod poteft efficerc id quod | majus efl; five difficilius, poteft etiam efficerc id quod minus.
IX. Majus eft creare vel confervare | fubftantiam, lo quàm attribula" five proprietates fubftantiœ ; non au- tem majus eft idem creare, quàm confervare, ut jam didum eft.
X. In omnis rei ideâ five conccptu continctur exi- ftentia, quia nihil pofiTumus concipere nifi fub ratione i5 e.xiftentis; nempe continctur exiftentia poflibilis five contingens in conceptu rei limitata^, fed necelîaria & perfeda in conceptu entis fumme perfcdi.
��Propositio 1.
dei existentia ex sola ejus nature consideration e 20
cognoscitur.
Dcmonjlratio.
Idem eft dicere aliquid in rei aiicujus naturâ five conceptu contineri, ac dicere idipfum de eâ re clTc vcrum (per def. 9). Alqui exiftentia neceflaria in zS
ly Prima.
a. Voir t. V, p. 154.
�� �
