Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/145

Cette page n’a pas encore été corrigée

123-114- Prim/E Responsiones. I I ^

tionem trianguli, quod etiam poteft abfque adsequatâ Dei cognitione intelligi.

Confcrt hîc rurfus unum" ex meis argumentis cum alio ex S. Thomâ, ut me veluti cogat oftendere quse 5 major vis in uno quàm in altero reperiatur. Atque hoc videor fine magnâ invidiâ facere pofie, quia nec S. Thomas argumento illo ufus efl tanquam fuo, | nec idem concludit quod meum, nec denique uUà hîc in re ab Angelico dodore diiïentio. Quœritur enim ab

10 ipfo, an Deum efle fit per fe notum fecundum nos, hoc eft an unicuique fit obvium ; quod negat, & me- rito. Argumentum autem, quod fibi objicit, ita poteft proponi : Intellcéîo quid fignificcl hoc nomen j Deus, in- 152 telligitiir id quo majusjignificari non poteji; fed cjl ma jus

i5 efjc in rc, & <in> intelleélu, qiiàm e/fc in intcllcûu tantiim; ergo, intellcclo quid fignijîcet hoc nomen Deus, intelligitur Dcum cffc in rc & in intelleélu ^. Ubi cft manifcftum vitium in forma; concludi cnim tantùmde- builî'et : cigo, intellcclo quid Jîgnijicct hoc nomen Deus,

20 intelligitur Jignificari Deum e[je in rc & in intelleélu; atqui quod verbo fignifîcatur, non idco apparet cffe verum. Meum autem argumentum fuit talc. Quod clare & diftinde intelligimus pertincre ad alicujus rei veram & immutabilem naturam, five elîcntiam, five

25 formam, id poteft de eà re cum veritate atfirmari;

3 hîc omis (/" édit.). — i5 /"•' la 2' édit.,par inadvertance, car

êdit. : in répété à deux reprises on le retrouve aussitôt après,

avant intelledu, comme dans le l. ij etl. 20. Rétabli à la 2' place

texte de saint Thomas. Omis dans seulement par l'errala {2' édit.).

a. Ci-avant, p. 98, 1. 2.

b. Ib., 1. 5-10.

�� �