96 Œuvres de Descartes. 101-102.
ej}. Jam enim a puero pêne chyineris omnibus & cuivis enti rationis aquâ & igné interdiximus. Nulh namqiie po- tenlia a proprio objeclo dcviare potcjl : volunLia Ji mo- vetur, in bonum tendit. Quin nec fenfus ipfi errant : vifiis enim videt id quod videt, auris audit id quod audit, & Ji 5 aurichalcum vides, bene vides; fed erras, ciim judicio tuo aurum ejje decernis id quod vides. lia ut D. C. meritif- fime omnem errorem judicio & voluntati expenfum ferat.
Sed nunc ex régula ijîâ infcr quod vole\bas. .itqui ens infini tum clare dijlinclcque cognofco; crgo eus verum cjl 10 & aliquid. Interrogabit non nemo : clarenc di/îmcleque cognofcis ens injlnitum ? Quid ergo fibi vult iritum ijlud & vulgo notum : infinitum, qiui infiniium, ell ignotum. Si enim ego, ciim de Chiliagono cogite, Jiguram aliquam confufe mihi rcprcefentans , non chiliagomun ipfum di- iS flincle imaginer, aut cognofco, quia mille cjus latera non dijlinclc intueor, fane rogabil illc : quomodo infmitum ut 125 infinitum dijlinclc & non confufe tantùm cogitet, Ji inji- nilas ejus perjecliones, quibus confiai, clare & velut ad oculum videre non pojfit? ao
Et Jorte ijlud ejl quod Janclus Thomas voluit. Cùm enim ncgajfct hanc propojitioncm pcr fe nolam ejjfe : Deus cft, objicil Jibi ex Damaj'ceno : omnibus cognitio exi- ftendi Deum naturaliter infeitaeft; crgo Deum effe eft per fe notum". El rejpondet : cognofcere Deum 25 effe, in aliquo communi, fub quàdam. inquit, confu- fione, in quantum fcilicci Deus eft hominis bcatitudo. id naturaliter nobis infertum ert. . Sed hoc, inquii,
28 cil...] eft : (] et 2' e\iil. .
a. Summa, etc., quastio ii, art. i : Vtrum Deum esae ait per se notum ? p. 6. col. I. (Ouvrage cité, p. 94, ii'jic il..
�� �
