if4 Correspondance.
« ampliùs, diucndcre pro demonstraiionibus ratis. Nam virum quidem » solertem quis neget posse plurima comminisci, quae quadaintenus intcr » se cohaereant, et eo stylo conscribantur, qui altercando rixandoque, vt » in Scholis soient, comparatus sit? Sed velle protinùs commenta in « rerum naturam inferre, et profiteri huiusmodi, non alia esse rerum
- > Principia, sic se non alio habere modo, primam Materiam, proximas
» Causas, natiuos Motus etc., hoc iam esse nolle agnoscere, quid hu- ■> mani ferre humeri récusent. Nihil necesse est speciatim attingam ; » nam ab vsque hypothesi, quàd corpus mundanum injinitum sit, seu, vt » ludit, indefinitum ; quàd ex se prorsus solidum sit, neque a spatio dif- » ferat ; quàd teri in fragminula loco varie commutabilia absque admisto -> inani valeat, aliaquc eiuscemodi ; id quot trahat incommoda contra- » dictionesque,perspicit non nemo. Non quod ille suis distinctiunculis » subterfugere, facereque fucum non valeat, aut saltem nitatur ; sed » nempe, non, vt imperiti inanesque verbis capiuntur, sic Viri graues » studiosique veritatis ijs inhaerescunt ; neque non, verbis sepositis, ipsas » res sollicité quaerunt. »
« Hoc vnum dumtaxat lubet adnotare, quoniam ad Metaphysicam Dis- » quisitionem attinet. Cùm ille priùs nihil non egisset, tum meditando, » tum respondendo ad Dubitationes varias, sed ad primam potissimùm, » circa Meditationem quintam, vt persuaderet Trianguli rerumque alia- » rum Ideas non fuisse vnquam nobis per sensus illapsas, sed ab ortu » ingenitas ; ac ipse semper institissem Ideas huiuscemodi illapsas esse » nobis per sensus, quatenus ex vno aut aliquibus singularibus perspec- » tis Ideas quasdam seu notiones generaleis effinximus, quae singulari- a bus posteà omnibus accommodarentur : ecce iam ita manus dédit, vt » caetera inter ipso primce partis articulo 59 isthsec légère verba liceat : » Eodemque modo, cùm spectamus figurant tribus lineis comprehensam , » quandam eius ideam formamus, quam vocamus ideam Trianguli, et ea- •> dem posteà vt vniuersali vtimur ad omnes alias figuras, tribus lineis n comprehensas, animo nostro cxhibendas. »
« Paria obseruare mox ante circa vnitatem Temporis liccret; verùm » hoc, alijsque dimissis, eum indicasse locum sufficiat, quem, si tanti » ducas, possis cum obiectis priusque responsis conferre. Quo loco ad- » monere possem, non fuisse cur ille tanta iactatione gloriaretur, se falsi » nihil ex eo die admisisse, quo omnia exuit praeiudicia, et Deum, vt sui » Authorem, ita non fallacem agnouit. Nam nunc, verbi causa, secus >> plané sentit, quàm senserit in Methodo post praeiudicia abiurata, Deum- • que et sui Authorem et non fallacem agnitum, cum Imaginaria admit- " teret spatia, in quibus Deus nouam materiam, nouo Mundo compo- » nendo sufhcientem, crcare posset, cajteraque hiscc affinia. Sed finem » potiùs facio, ne velle heic vidcar ipsam, quam recuso, dicere senten- « tiam. .. » (Ib., t. VI, p. 217-218.)
�� �
