Page:Delambre - Histoire de l'astronomie moderne, tome 1, 1821.djvu/445

Cette page n’a pas encore été corrigée

KÉPLER. 35g

Si c’était pour brûler sa dissertation et celle de Robert qu’il implorait le secours de Vulcain, ou pourrait regretter que ce dieu ne l’eût pas exaucé.

Et puisque nous avons rappelé l’idée de donner un âme à la Terre, nous citerons le passage de la page i58, où il commente ce vers de Virgile :

Conjugis in grernium lœtœ descendit. . .

Lœtœ hoc est percipiejitis quid sibi fiât, cum voluptale, motuque idoneo i~jnaritum adjuvantis. Quce omnia V ITJE sunt indicia, animamque suppo-* nunt in corpore patienti.

Pour avoir une idée du style et des sentimens de Kepler, lisez les lignes qui sont les dernières de ses Harmonies. Magnus Dominus noster... laudate eum cœli , Sol, Luna et planelœ, quoeumque sensu ad percipiendum, quâcwnque hnguâ ad eloquendum Creatorem vostrum ulamini; laudate eum harmonies cœlestes. Laudate eum vos harmoniarum detectarum arbitri, tu que ante omnes Mœstline felici senectâ, namque tu solebas has dictis animare speque curas. Lauda et tu anima mea dominum Creatorem tuum , quamdiii fuero. Namque ex ipso et per ipsum et in ipso sunt omnia X’J-i -va, oucrijïjTci xcti rat. voe.fz y tam ea quce ignorainus penilus, quam ea quce scimus, minima illorum pars, quia adhuc plus ultra est. Ipsi laus honor et gloria in sœcula sceculorunij amen. Absolutum est hoc opus die, ^ maj.j anno 1Ç18.

Et plus haut, page 2/(.3. Gratias ago tibi Creator domine, quia delectasli me, in factura tua et in operibus manuiim tuarum exultavi. En mine opus consummavi professionis mece , tantis usus ingenii viribus quantas tnihi dedisti; manifeslavi gloriam operum tuorum hominibus istas démonstrationes lecturis , quantum in illius injinitate capere poluerunt angustice mentis meœ; promtus mihi fuit animus ad emendatissimh philosophandum ; si quid indignum tui$ consiliis prolatum à me, vermiculo in volutabro peccatorum nato et innutrito, quod scire velis homines ; id quoque inspires ut emendem : si tuorum operum admirabili pulchritudine in temeritatem prolectus sum , aut si gloriam propriam apud homines amavi. Dum progredior in opère tuce gloriœ clestinato , mités et misericors condona; denique ut demonstrationes istee tuce gloriœ et animarum salati cédant , nec ei ullâ tenus obsint propitius effeere digneris.

A la page 241, il défie tous les astronomes et tous les mathématiciens. Agite strenui , vel unam ex harmoniis passim applicatis convellite, cum aliâ aliquâ commutate et experimini nùm tam prope Astronomiam, cap. lj r 3