Page:Bouquet - Recueil des Historiens des Gaules et de la France, 11.djvu/212

Cette page n’a pas encore été corrigée

i «*>« AM^t ««-»̃ F Soi* « qu’elles detniwent t 1 S des dépendances d’un autre I Mofttftenr. On a même vu que*-I m* mais plus rarement, une fe.«titT Abbaye donnée et soumise F fane grande mais alors elle deI «noit de même condition que le» Prieuré, a** cette difiérence que le I dÉntcooservoit le titre d’Abbé. I U Prévôt et les Doyens veU-

"1 te Prérot et les Doyens Petl

ff Went sous l’Abbé au maintien t de l’observance. Les Officiers du I’ Monastere étoient appellés Clau* tnuty quand leur administration r demandoit leur résidence dans le i Goitre, comme le Cèlleriér CAu-^ manier, l’Infirmier, le Chambrier I» Préchantre, le Trésorier tEcol~rrr etc. Les partages des biens des Monastères entre les Abbés et les Religieux, et l’attribution que • tes Rois et les fondateurs firent | eux-mêmes de certains Domaines | à des objets déterminés ont donné naissance à ces offices qui au •, bout de plusieurs siècles sont devenus des titres perpétuels à l’exempie des offices et dignités des Chapitres séculiers, qui dans leur [ origine n’avoient été que de simpies administrations révocables. Les Olhciers préposés à la régie des biens éloignés connus autrefois sous le nom d’Obédienciers prenoient lé nom de Prévâu des Domaines qui leur étoient confiés ; il* étoient choisis par l’Abbé et par la Communauté, ou par la Communauté seulement, et ils vivoient avec quelques-uns de leurs contre- 1 res ’dans les Prévôté». On les a dePws appelés assez communément Prieur, ; et les Prévôtés Prieuré,. s ne faut pas cependant croire que tous les Prieurés soient des démembremens des anciens Domaides Abbayes. U y en a un grand et digiiitates qux primttus administrationes erant revocabiles. I «M J"fVi a>»wi t £_ I *•_ /-» !’ *t t.* • tas fuis*, tt sic ulterùu hîonasterii Appendices évasion z quin etiam rnritu (omm, parva Abbatim majori muta tel subeiita videtur i verùm m eoeastt, Prieratuum conditwmm sortiebatur nisi qubd Moaaslerii subditi prstpositus titulum Abbatis retinebat. Supérieur du Monastere dépens Secondant Aùbatem regulari observantm invigilabant Prsepo* situs et Deeani. Claustrales dieebantur Monasteriorum Officiâtes quorum administrationes assiduam in Moneuterio commorationem exigebant qaales in nostris monumentis memorantur Cetlerarius, Eleemosynarius, fnfir marins, Camerarius, Prtecentorr r Thesaurarius seu Archiclavis Scholasticus etc. Officia c/australia nata videntur ex partitione bonorum inter Abbates et Monachos, vel etiam ex eo qubd ipsimet Reges et cteteri fundatores quasdam possessiones distinctis Monasteriorum utilitatibus et ministeriis assigna’venait. Labentibus smeulis titulorum perpetuerum naturam adepti sunt officia claustra lia perindè ac stecularium Collegiorum officia uum uoeateniutru tunc rnepositi vocati sunt Monasteriorum Officiâtes quorum diligentim cornmissa erat prtediorum externoru/n seu -viUarum administ ratio. Ejiismodi Pncpositos ab Aùbate et Conventu siv* etiam à ConveMu solo constitutos fuisse manifestum ^U ex libro Miraculorum S. Bcnedicti. Cum quibusdam sodalibus degebant in praposituris posteàà Prioratibus nuncupatùySicuti i Prmpositis Priorum nomen sxpiits inditum est. Neque ideb existimamus omnes Prioratus esse totidem distractiones bonorum an-A’ f’ I t.l~1~`~ U : ec~t Tbm. 10. p.

  • 3.

Tom. ||. p. .