Page:Alfred Vacant - Dictionnaire de théologie catholique, 1908, Tome 6.2.djvu/465

Cette page n’a pas encore été corrigée

2161

HÉNOTIQUÈ

2162

OÙ’t(i> ; oùv tt, ; à[xa>|j.r|TOU TtiVreto ; r, SAâ ; te xai Ta 'Pa>jiaïxà Ttspio-aHoùc-r, ; upây (J.aTX. 8e7)<rSlÇ T|[ « V 7Tp0aEXO (isff6r É (7av rcapà Seoaeëûv

àpy_itj.av6piTwv y.ai ÈpT|[J.iT<r>v, /.ai éTÉp(i)v a18£(T ! (ji(ov àvSptiiv, [i=ïà éaxpùwv Ixeteuôvtiov, ËvoJffiv ydvéo-Ôai Taï ; àyioiTat « i<’ExxXïja’îai ;, o-uvaçOr, vai te Ta |té).ï| toï ; (xèXso-iv, àicep ô [j.i<70y.a/o ; àrcô ttXec<tto >v ypôviov /(ipitrai y.aTT|icsi’7_6t|, yivtoaxfov 10 ; Ei ôXoxXiipw T<ji tt, ; ’ExxXr|0-ta ; c-tôaaTi 71ei}.s[j.(i>r, , TjTtr, 8ï|(re-Tai. Sunêai’vEi yàp ex toutou xai yeveàç àvapt8(jiiQTOUç eIvai, osa ; 6 ypovo ; Èv too-ouxot ; ëteo-i rr, ; Çcùyîç ÛTiEÇriya ; £/ /.ai Ta ; (ièv toù XoTpou Tïjç TEaXtyyEvsTta ; È<7TSpr|fJ.Éva ; âiceXSetv, Ta ; Se tt, ; SeCaç xosvwvia ; [rr, [lETaff^oucra ;, iro’o ; tt|V T(i>v àv6pu>TC( « v àuapaiT ^TOv Èx6r, (At’av à7ra/0f É vai" <pôvo’j ; T£TO>.jj.r l 6f l vai |j.up ; ou ;, xai ai[j.àT(ov TtXr, 0£i uvoXuv8T)vaiu, ï| JJ.ÔVOV tt, v yf.v, àXXà /.ai aÙTÔv TÔvàépa.TaÙTa t’i ; oùx av ei ; tô àyaôbv jj.ETaijy.Euao8f, vat TupOCTêûÇosto ; à : i toi toùto ytvtôo"xsiv ù|j.â ; È<jTCJuSâo-a|J£v, 6ti xai T, ; j.Et ; xai aï TtavTayoû’ExxXTjffîai STspov o-ùu.ëoXov T| p.àOri|j.a, ri opov tcîo~teu> ;, r, 7ri<TTiv tcXt|V toù EÎpr|U.Évou àyt’ou Y^ujaSô-Xou TwvTiyj’àyûov llaTÉpwv, ÔTîEp sësêaitoffav oi uw^p-.oveuÔévte ; pv’â’yioi IlaT£p£ ;,

O’JtE £0-"/r|XajJ.£V, OUTE S"/OU, EV,

oute eÇojjlev, o’jte Ë/ovTa ; È7r ; o-Tà|As6a. Et Se xai s’yo ; Ttç, « XXoTpiov a-JTÔv r, yoùfj. EÛa. Toùto yàp xa’fâvov, <o ; Esauvsv, tt, v r, [j.STÉpav tcepio-oôÇetv TsfJap’pr, y.a[j.sv £)ao"i-XEi’av. Kai TràvTtç 8s ot Xaoi toû o-toTr, ptoJ îou ; à< ; ioùu.Evoi ^(uticfiaTo ;, a-JTÔ xai p.ovov uapaXa[j.6àvovTE ; paTtTc’sOv-Tai. T Ç xai ÈÇï)XoXou6T|a, av oi âyiot FlaTÉpE ; oî Èv tt, ’EipEaiuv ituveXÔôvte ;, oi xa9sX6vTs ; tov ào~£ër| Nso-tôptov, xai Toù ; Ta êxeîvou xiia. TaÙTa çppovoùvTa ;. "OvTtva xai r, |J.EÏ ; Neotociov âjj.a E-j-TU’/_EÏTàvavTÎaToï ; £ ! pr ( |j.£voi ; çpovoùvTa ;. àva8îp.aTC^o|j.£v, 0E"^6|i.EV0[ xai Ta tS’XEçàXaia Ta EÎprip.éva Ttapà toû tt) ; ôtria ; |xvi, |ir. ; KupiXXov -f= v’pivou àpyiETCio-y.oTtou tt, ; ’AXEÇavSpÉwv âyca ; xaOo)i’/.T, ; ’ExxX^o-c’a ;. "OfioXo YOVjASV 8È TÔV (JLOVOyEVTj TOÛ

0eoû TSbv xai Qeôv, tov xaTa àXr)6eiav ÈvavÔpdjTcyiO-avTa tov Kupiov r ( jj.<r)v’Iyhtoûv Xpi (Jtov, ôjxoo’Jo-iov t<o IlaTpi xaTa ty)v ŒÔT-/", Ta, xai ô(j.oo-J<7tov r, (xïv tov aÙTÔv xaTa TT|V àvOpa)TroTr|Ta. xatsXOdvTa xai aapxw6ÉvTa ex Ilv£’J[j.aTO ; aviou y.ai Mapta ; vf, ; Ilap8evoj xa’t 0EOTÔ-/.OV, É’va T-jyyàvEtv, xai o-j Sûo.’Evb ; yàp c’vai sajj.sv Ta te 6a-Jtj.aTa y.ai

peries, frugum ubertas, et qiuccumque alia commoda, hominibus donabuntur.

Cum crgo irrepreliensibilis fides, et nos et rempublicam Romanam ita conservet, preces nobis oblataî sunt a religiosissimis archimandritis et eremitis et aliis reverendis hominibus, qui cum lacrymis supplicabant, ut imitas ficret sanctissimis Ecclesiis, et membra membris conjungerentur, quoe boni totius inimicus jamdudum a se invicem disjungere conatus est : sciens se, si integrum Ecclesise corpus impugnaverit, facile esse superandum. Ex hoc enim contigit, ut innumerabilis hominum multitudo, quam tôt annorum spatio temporis longinquitas ex hac luce subtraxit, partim regenerationis lavacro fraudata interierit, partim absque divinae communionis perceptione ex hac vita migraverit : utque innumerae csedes perpétrât » sint, et effusi sanguinis copia non terra solum, sed etiam aer ipse sit contaminatus. Quse quidem, quotusquisque est qui non optaverit in meliorem statum commutari ? Quapropter scire vos volumus, nec nos, nec eas quæ ubique sunt Ecclesias, aliud symbolum aul mathema, aliamve definitionem fidei aut fidem, præter supra memoratum sanctum symbolum trecentorum et octodecim sanctorum Patrum, quod a jam dictis centum et quinquaginta sanctis Patribus confirmatum est, habuisse, vel habere, vel habituros esse, nec scire quosquam qui habeant. Quod si quis habeat, hune extraneum esse judicamus. Hoc enim symbolo solo, ut jam dictum est, imperium nostrumservari confidimus. Sed et omnes populi qui salutarem baptismum percipiunt, hoc solo accepto symbolo baptizantur. Idem etiam secuti sunt sancti Patres qui Ephesi convenerunt, et qui impium Nestorium una cum iis qui ejus sententiam postea amplexi sunt, deposuerunt. Quem quidem nos simul cum Eutyche, utpote contraria memoratis Patribus sentientes, anathematizamus, suscipientes etiam duodecim capitula, quæ a sanctae memoriæ Cyrillo, sanctaî catholicse Alexandrinorum Ecclesise quondam archiepiscopo, dictata sunt. Confïtemur autem unigenitum Dei Filium et Deum, vere hominem factum, Dominum nostrum Jesum Christum, consubstantialem Patri secundum Deitatem, eumdemque nobis consubstantialem quoad humani tatem : qui descendit et incarnatus est ex Spiritu Sancto de Maria "Virgine ac Dei Génitrice, unum esse, non duos. Unius enim esse dicimus, tum miracula, tum passiones quas sponte sua in carne sustinuit. Eos vero [qui dividunt aut confundunt, aut phantasiam introducunt, nullatenus suscipimus. Siquidem vera illa et peccati expers incarnatio ex Dei Génitrice accessionem alterius Filii non effeeit. Trinitas enim semper mansit Trinitas, etiamsi unus ex Trinitate, Deus scilicet Verbum, incarnatus sit. Scientes itaque sanctas et orthodoxas quae ubique sunt Ecclesias Dei, et qui illis præsunt Dei amantissimos episcopos, nostrum denique imperium, nullum aliud symbolum aut definitionem fidei planter supra memoratum sanctum mathema admisisse vel admittere, absque ulla cunctatione nos adunavimus. Hsec autem scripsimus vobis, non innovantes fidem, sed ut vobis satisfaccremus. Quicumque vero aliter sentit aut sensit, vel mine vel quandocumque alias, sive Chalcedone, sive in alia qualibet synodo, eum anathematizamus : prsecipue tamen Nestorium et Eutychem, et eos qui idem cum illis sentiunt. Conjungimini igitur matri spiritali Ecclesise, ut in ea, una eademque nobiscum divina communione fruamini, juxta memoratam fidei definitionem trecentorum et octodecim sanctorum Patrum, quae una ac sola est fidei definitio. Sanctissima enim mater nostra Ecclesia vos tanquam proprios filios exspectat ut amplectatur, et post diuturnum tempus suavem vocis vestrae c « .ui, er.tum audire desiderat. Festinate igitur concito cursu. Quod si feceritis, tum Domini et Servatoris ac Dei nostri Jesu Christi benevolentiam vobis conciliabitis, tum a nostra majestate maximum laudem referetis.

Il n’est guère douteux que l’Hcnotique ne soit l’œuvre du patriarche Acace. Évagre, H. E., 1. III, c. xin. P. G., t. i.xxxvi, col. 2620, l’insinue : -rajTrjv T7]v oîy.ovouiav yvoipiri quvT£Ost|j.ÉvT)v’Axaxcou toj tt] ; [îaaiXiSoç Èrc’.ay.orou ; et Théophane, Chronographia, an. 476, Bonn, p. 202, se fait l’écho de l’opinion qui lui en attribuait expressément la rédaction : to’te y.ai évwxœôv Èrcoir]0£ Zrjvojv xa’t Tcavtayoù èÇc’ttsjj.-I’SV, litîo’Axay.iou tou KwvoravTivouTCÔXstoç ûrayopsuOÉv, (b ; toail itvs ;. On peut dire que le génie d’Acace s’y retrouve tout entier. « Confusion, incohérence, contradiction, abus de pouvoir, tels sont les traits qui frappent tout d’abord à la lecture de cet ëdit. L’empereur affirme que toutes les Églises ne reconnaissent avec lui d’autre définition de foi que celle de Nicée.Il confond deux choses essentiellement distinctes. Sans doute, le symbole de Nicéc était alors comme aujourd’hui l’expression de la vérité

Ta 7ra6r ; avtsp exovitko ; ’j7u[xstve crapy.i. Toù ; yàp SiatpoûvTa ; r, o"’jy/ÉovTa ;, r t çav-Tao-tav Eco"àyovTa ;, 0.Ù8È ô’Xio ; 6£yô(x£0a’ÈTrE17T£p f, àva}j.àpt » ito ; xaTa àXr, 8eiav o-âpxw<nç ex Trj ; Œotôkov, Tcpoo-Or, /.’Cf-l’rji O’j TCETtOirf/S. Me|xsvtjxe yàp Tptà ; r t Tpiâ ;, xai o-apy<i)6ÉvTo ; toù évbç tt, ; ïptaôoç 0eoC Aôyou. Eî68t£ ; ouv ô>ç oute ai àyiat TtavTayoû toù 0£où ôpÔôSoÇot’Exy.Xrjalai, oute oi toutoiv 7rpoVo-T(ipisvoi Beoç’.XéfffaToi lepsïç, oute ! ] r, (jETÉpa [iafji/Eia Éte pOU CU[J.ooXoU ¥] OpOU TtilTTEW ;

irapà tÔ Eipr, |j.£vov à’ytov [i.ibr^a T|VÉo"’/ovto r t àvÉyov-Tai, r ; v(ôo"a|j.Ev ÉauToù ;, |j.T|8kv ÈvSo’.âsOVTE ;. TaÙTa 6e yEypàça [j.£v où xatvtÇovTE ; t » ’o-t : v, àXX’ùfxâ ; TcXripocpopoùvTE ;. ndtvTa 6e tov ETEpôv ti çpovri ^avTa, r, cppovoùvTa, ï| vùv,

Vj TTdJTCOTE, f) £V XaXx/|8Ôv t, ï)

oia 6r, 71OT : ffuvôSa), àvaÔEp.a-TtÇo [j.£V ÈEaipÉTO) ; 6È tou ; £ipr, [j.évou ; NsaTÔpiov, xai EÙTuyr, , xai tou ; Ta aÙTtîiv çpovoùvTa ;. 2uvo( ! ij6t)ts toivuv

TÏ) 7tVEU[J.aTlXrj [J.T, Tpi TT ; ’Ex xXï]a, ia, TT ! l ; aÙTTi ; yjfJ.ïv èv auT’?j ôsîa ; aTcoXauovTE ; xo’.vwvt’a ; xaTaTÔv EÎp^ixÉvovÉ’va xai u.ô-Vov opov TT|C iriaTEco ; T(iiv Tir)’âyîtov IlaTÉpwv.’H yàp 7tavayia u/^TTip r^ôiv f’E/.v.’t, r r aia. xai yvr^i’ou ; ù(j.â ; uiou ;

àTC£x8É)ETat 7TEptTCTÙîao-9ai,

xai tti ; ypovia ; xai yXuy.sc’a ; ù(J.(î)v ÈTC16u|j.£t cpo)v ?i ; àxpoâo-aaBai.’EuEt^aTE oùv jautou ; . TaÙTa yàp itotoù/T£ ;, xai tïjv toù Aecttcôtou xai Scoffipo ; xai 0EOÙ r, ii, (i)v’Ir|(70Ù XptffTOÙ EÙ[J.£VEtav

repô ; ÉauToù ; eçeXxuo’Ete, xai Ttapà tt, ; T^ETÈpa ; pao-tXEta,

ÈT : aiVEOT l O-EO’0E.