Grand dictionnaire universel du XIXe siècle/Muis

Administration du grand dictionnaire universel (11, part. 2p. 672).
◄  muire
Muisis  ►

MUIS (Siméon Marotte de), hébraïsant français, né à Orléans en 1587, mort à Paris en 1644. Il fut chanoine et archidiacre de Soissons, puis professeur d’hébreu au collège royal (1614). Muis possédait à fond la connaissance de l’hébreu, des saintes Écritures, écrivait dans un style net et facile et passait pour un des plus savants exégètes de son temps. La plupart de ses écrits ont été réunis et publiés après sa mort par Cl. d’Auvergne (Paris, 1650, in-fol.). Nous nous bornerons à citer : Commentarius litteratis et historicus in omnes psalmos et selecta cantica (Paris, 1630, in-fol.), un des meilleurs commentaires qui existent ; Assertio veritatis hebraicæ adversus Joannis Morini exercitationes (Paris, 1631, in-8o) ; Castigatio animadversionum Morini in censuram exercitationum ad Pentateuchum (Paris, 1639).